உயிர் துஞ்சும் விரனா: 80 (இறுதி அத்தியாயம்)

[KD]

அதியாயம் 80: இறுதி அத்தியாயம்

''கொஞ்சமாவது பொறுப்பிருக்கா உங்களுக்கெல்லாம்?! ரெண்டாவது புள்ளே ரெடி பண்ணே வேணா நாங்கே! ஒடுங்கே எல்லாம் லைஃப்பே விட்டு! பாய்!''

என்ற விரனோ எப்போது வந்தான், எப்படி வந்தான் என்று எந்தவொரு ஐடியாவும் இல்லாத நிலையில, ட்ரஸிங் டேபிளின் முன் அமர்ந்து போனை நிலைக்கண்ணாடியில் சாய்த்து வைத்திருந்தவளின் பின்னால் வந்து நின்று, டயலாக் அடித்தவனோ சிரித்த முகத்தோடு கட் (cut) செய்தான் சீமாட்டியின் இன்ஸ்டாகிராம் லைஃப்பை.

மடந்தையவளோ இமைக்காது வெறித்தாள் கணவனை தலையை திருப்பி எப்போது அவன் புயலாய் நுழைந்து அதிரடியாய் லைஃபை இன்ட்ராப் (interrupt) செய்தானோ அப்பொழுதிலிருந்தே.

நாட்கள் மாதங்களாகி அவையாவும் வருடங்களாய் மாற முன்பெல்லாம் கணக்கில்லாமல் ரசித்த முகத்தை இன்றும் மீண்டும் தொடும் நெருக்கத்தில் பார்ப்பது சனிகைக்கு சொல்ல முடியா இன்பத்தை பெருக்கெடுக்க வைத்தது உள்ளுக்குள்.

சொன்னால்தான் காதலா என்பதில் தொடங்கி தள்ளி நின்றாலும் காதலே என்று மானசீகமாக உணர்ந்திருந்த இரு உயிர்களையும் இதுவரை பிரித்து வைத்திருந்த பாவம் அச்சத்தையே சாரும்.

போனின் தொடுதிரை வெளிச்சம் தின்று இருள் கவ்வ, முகத்தை நங்கையின் பக்கமாய் திருப்பினான் நாயகனவன்.

பக்பக்கென்றது சின்ன டிக்கியின் இதயம் எப்படி முதல் முறை முதலிரவில் விரன் விறலியவளை நெருங்கையில் உணர்ந்தாளோ அப்படி.

பிள்ளை பெற்ற உடம்பாகினும், இன்னும் தாய்ப்பால் கொடுக்கும் தனமாகினும், விலா விரிந்து சுகப்பிரசவம் கொண்டாலும், கட்டுக்குலையாது இருந்தாள் விரனின் சின்ன டிக்கியவள் விலோசனங்களுக்கு விருந்தாய்.

உச்சி தொடங்கி உள்ளங்கால் வரை விரனின் பார்வைகள் பூமகள் மேனியில் உலா வர, கூசிப்போனாள் கோமகளவள்.

பேடையின் ஏறெடுத்த தலை ஏற்றங்கொண்டே நிற்க, விழிகளை மட்டும் தாழம் பூவாய் தாழ்த்திக்கொண்டாள் தாரமவள், கூச்சம் நாணம் தின்ன.

நாசி ரெண்டும் உரசிடா இடைவெளியில் மூச்சு கொண்ட தகிப்பை கொண்டாடிய ஆணவனின் காதலோ, வருடங்கள் கடந்த சிலிர்ப்பொன்றை ஏற்படுத்தியது தாட்டியவள் தேகத்தில்.

நெடு நாட்களுக்கு பிறகான முறுக்கேறலில் விரனின் செவிகள் கூட சிவந்து போயின வெட்கத்தில். புஜங்கள் ரெண்டும் புடைத்துக் கொண்டு நின்றன. ஆணவன் மார்போ பரந்து விரிந்து போனது புலி பசிக்கொள்ள.

உஷ்ணம் ஏறிப்போனது மாதங்கியவளுக்கு, தலையெல்லாம் கிர்ரென்று ஆகா. மெது மெதுவாய் குடை சாய்ந்தாள் பின்னோக்கி போன பெண்டு அவள், கணவனின் பெருவிரல் பேரிளம்பெண்ணின் கீழுதட்டை இறகாய் வருட.

சுவாசம் தறிக்கெட்டு போக, நிலை உணரா லயிப்பில் பின்னோக்கி போனவளின் பின்னந்தலையில் விரல்கள் நுழைத்தவன் முன்னோக்கி கொண்டு வந்தான் வாசுரையின் வதனத்தை.

விரனின் அன்பு தென்றலாய் பரவி தெரியிழையின் வியத்தை கிளர்ச்சியாக்கியது. பிரிவின் ஏக்கத்தை இரு இதழ்களும் முடிவுக்கு கொண்டு வர உத்தேசித்தன.

விரனின் கன்னங்கள் வதூவின் முகத்தில் உரச, பட்டென கண்கள் திறந்த திருமகளோ தெளிந்தவளாய் அவனிடமிருந்து விலகி எழுந்துக் கொண்டாள் ட்ரஸிங் டேபிளின் நாற்காலியிலிருந்து.

''பர்த்டேய் கிஃபிட்?''

என்றவனோ உள்ளகை நீட்டி உல்லியிடம் கேட்க,

''அ.. அது..''

என்றவளோ வாய் குழறல் கொண்டாள் தடுமாறி.

''மணி பனிரெண்டாச்சு''

என்ற விரனோ அவன் கைக்கடிகாரத்தை ஒருமுறை பார்த்து, பின் பார்வைகளை பாரியாளின் மிழிகளில் பதிக்க தலை திருப்பி.

''ஹான், ஹேப்.. ஹேப்பி.. ஹேப்பி பர்த்டேய்.''

என்றவளோ திக்கி திணறினாள் புதுப்பொண்ணை போல், ட்ரஸிங் டேபிளின் விளிம்பை கரங்களால் இறுக்கிப்பற்றிக் கொண்டு.

''கையெல்லாம் கொடுக்க மாட்டிங்களோ?''

என்றவனின் நக்கலில்,

''ஹான், இல்லே, அப்படியெல்லாம் ஒன்னுமில்லே.''

என்றவளோ நீட்டினாள் கைகுலுக்க வல்லபியின் வலகரத்தை சிறு நடுக்கத்தோடு விரனை நோக்கி.

எல்லாமே இன்றைக்கு ரொம்பவும் புதிதாகவே இருந்தது நிழலிகாவிற்கு.

''பரிசு?''

என்றவனோ பரவையவள் கையை பிசைந்தெடுக்க,

''இங்.. இங்கதான் இருக்கு! நீங்க தேடி பாருங்க! நான், நான், குளிச்சிட்டு வந்திடுறேன். ''

''இங்க எங்கே? பார்த்தா அப்படி தெரியலையே?''

என்றவனோ விடாது வஞ்சியின் கரம் இறுக்க,

''இல்லே, இந்த ரூமுக்குள்ளத்தான் இருக்கு. நீங்க தேடாமே இல்லன்னு சொன்னா எப்படி? முதல்லே குனிஞ்சு நிமிந்து தேடுங்க!''

என்றவளோ ஒரு வழியாய் தப்பித்து நுழைந்தாள் குளியலறைக்குள்.

அரை மணி நேர குளியலில் ஊடையவள் உடலோ வருடங்கள் கொண்ட தாபத்தை ஜலத்தில் வழிந்திறங்க விட்டது. தலையோடு ஈரஞ்சொட்ட குளித்து டவலை நெஞ்சோடு இறுக்கிக் கொண்டு வந்தாள் வெளியில் நிழலிகா.

விரனோ பால்கனி விளிம்பிலிருக்கும் கம்பியின் மேல் நின்றுக் கொண்டு கூரைக்கு மேல் தலையை கொக்காய் நீட்டிக்கொண்டிருக்க,

''டேய், குட்டி குஞ்சா! அங்கே என்னே பண்றே?''

என்றவளோ குளியலறை சாக்கில் நின்றப்படியே வினவ,

''என்னே? என்னே சொன்னே?!''

என்றவனோ கூரையின் மீது கையை பார்க் செய்து, ஸ்டைலாய் நின்று வினவ,

''இல்லே! சோரி! தெரியாமே சொல்லிட்டேன்!''

என்றவளோ உதடு கடித்தாள் ரெண்டு வருடங்களுக்கு பின்னாடி புருஷனை அப்படி அழைக்க சிறு குறும்பு விழிகளில் இழைந்தோட.

''பரவாலே சின்ன டிக்கி!''

என்று முறுவலித்தவனோ,

''கிஃப்ட்டை இங்கையும் காணோமே!''

என்றுச் சொல்லி தரை நோக்கி கம்பியிலிருந்து கீழே குதிக்க,

''பரிசா?! அங்கையா?!''

என்றவளோ சத்தமாய் சிரித்தாள் தொனியில் கிண்டல் கொண்டு.

''பின்னே, நீதானே சொன்னே! இங்கதான் எங்கையே இருக்கின்னு!''

என்றவனோ ஒற்றை கையால் இடை இறுக்கி, மறுகையால் நெற்றியில் பூத்த வியர்வை துளிகளை வழித்து தரையில் உதற,

''ஆமா! சொன்னேன்! ரூமுக்கு வாடா குட்டி குஞ்சா, பிறந்தநாள் பரிசு காத்திருக்கின்னு!''

என்றவளோ தலையை ஓரமாய் சாய்த்து விரல்களால் ஈரக்குழலை உலர்த்தி குரலில் அன்றைய குறும்புக்கார சின்ன டிக்கியை நினைவுறுத்த,

''ம்ம்ச்ச், அதான் நான்..''

என்றவனோ ஒரு நொடி நிறுத்தி கட்டிலுக்கு அப்பால் நிற்பவளை மூடாத விலோசனங்களால் நோக்கினான்.

அனலாய் தவித்தவளின் யாக்கையோ விரனின் ஏக்கப்பார்வையில் தீப்பற்றி கொண்டது.

உணர்ந்தவனோ நேரந்தாழ்த்தாது எகிறி பாய்ந்தான் மஞ்சம் கடந்து அந்தப்பக்கம் நிற்கும் அந்திகையை கரம் பற்ற. உஷாரானவளோ ஓடினாள் விரனின் கையில் சிக்காது.

அரியின் வேகங்கொண்டவனோ தண்ணி காட்டிட நினைத்தவளை ஒரே பிடியில் இழுத்து சாய்த்தான் அலமாரியில்.

புருஷனின் உடும்பு பிடியில் சிக்கிக் கொண்ட கோதையோ திமிராது ஒத்துழைத்தாள் அவன் கரங்களுக்குள் அடைப்பட்டு.

பொலபொலத்து விட்டது பொற்றேடியின் அம்பகங்கள். கலங்கிய கண்களோடு ஏந்தினான் விரன் பொஞ்சாதியின் முகத்தை கையில்.

இதுநாள் வரை இருவரின் உள்ளமும் கொண்டிருந்த கவலைகள் எல்லாம் காணாமல் போகும் படியான இதழ் கோர்வையொன்று அரங்கேறியது அங்கு.

சின்ன டிக்கியின் சஞ்சரமோ தெனவெடுத்து போனது விரனின் நா நங்கையின் சிக்குவையோடு பிண்ணி பிணைய.

மணவாளியின் ஒருகரம் வெற்றுடல்காரனின் முதுகை அழுத்தமாய் கட்டிக்கொள்ள, மறுக்கரமோ கணவனின் பின்னந்தலை கேசத்தை விரல்களுக்குள் அடக்கியது.

அருணியின் அதரத்தில் ஆத்மார்த்தமாய் ஆகாரம் கொண்டவன் மெதுவாய் மாதவளின் கந்தரத்தில் கள்ளெடுக்க ஆரம்பித்தான்.

டவல் தளர பார்க்க மணவாளியின் தளிர் உடம்பை சேர்த்திருக்கி கொண்டவனோ,

''ஐ லவ் யூ சின்ன டிக்கி! லவ் யூ!''

என்றுச் சொல்லி அம்மணியின் ஒருகாலை மேலேத்த பார்க்க,

''இவ்ளோ நாளாடா உனக்கு என்னே தேடி வர?''

என்றவளின் ஈனசுரமான வேள்வியில்,

''நீதானேடி சொன்னே பேசமாட்டேன்னு.''

என்றவனின் தந்தமோ நெடுநாட்களுக்கு பிறகு தயாரானது போரொன்றுக்கு.

''நீ பேசினா நான் பேச மாட்டேன்னு சொல்லலையேடா!''

என்றவளோ விரனின் முகத்தோடு அவளின் வதனத்தை ஒட்டிக்கொண்டாள்.

விரனின் ஆண்மையோ பொண்டாட்டியின் பெண்மையை மென்மையாய் உரச,

''விட்டு போயிடுவேன்னு சொன்னியேடி!''

என்றவனோ வருடலை கைவிட்டு மெதுமெதுவாய் நுழைத்திட ஆரம்பித்தான் ஆணவனின் கழையை சொதசொதத்து கிடந்த வயலில்.

''ஆஹ்ஹ்ஹ்! போனா விட்டுடுவியா?!''

என்றவளோ புருஷனின் தோள்களை பின்னோக்கி தள்ளினாள் உதடுகளை மடக்கிக் கொண்டு கண்மணிகளில் நீர் கோர்க்க.

''வலிக்குதாடி?''

என்றவனோ ஆமோதித்து தலையாட்டியவளை தூக்கி போய் கிடத்தினான் மஞ்சத்தில்.

பஞ்சணையில் அலையாய் பரவி கிடந்த குழலுக்கு மத்தியில் கிறக்கத்தோடு வீற்றிருந்த விறலியின் செவ்வாழை தண்டுகள் ரெண்டில் இதழ் கோலம் கொண்டவனோ முன்னேறி முயங்கலில் முக்குளிக்க நினைத்த நாயகியின் முகத்தை முத்தத்தால் குளிப்பாட்டினான்.

''ஹ்ம்ம்.. விரன்.. ஆஹ்ஹ்.. விரன்..''

என்றவளோ பல நாட்களுக்கு பிறகு மீண்டும் குட்டி குஞ்சனின் பெயரை அனத்தினாள்.

''ஐ லவ் யூ டி சின்ன டிக்கி!''

என்றவனோ வதுகையின் விண்வெளி மேனியில் கொலு கொண்டிருந்த இருக்கோள்களையும் சிறைப்பிடித்தான் வாயினால்.

மௌனத்தில் இன்பம் கொண்டவளின் கால்விரல் மிஞ்சுகளோ மெத்தையில் கச்சேரி நடத்தின.

விரனோ இளம்பிடியாளின் இடையில் இஞ்சிமரப்பா உண்டு செரித்து, நாபியில் நாவல்பழ ருசி கண்டு, கீழிறங்கினான் மாதுளை சுளைக்குள் ஒளிந்திருக்கும் சாறு காண.

''ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ! வி.. வி.. ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ.. விரன்.. ஆஹ்ஹ்ஹ்!''

என்றவளோ தேகம் ஜிவ்வென்ற மோட்சம் கொண்ட தகிப்பில் மெத்தை விரிப்பை கரங்களால் அழுத்தி பிடித்துக் கொண்டாள்.

விரனோ அவனின் வித்தையை காண்பிக்க ஆரம்பித்தான் அந்திகையின் பொதிகையில் வெள்ளம் பெருக்கெடுக்க விரல்கள் கொண்டு.

''ஆஹ்ஹ்ஹ்! அஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ! அஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ! விரன்! விரன்! போதும்! போதும் விரன்! அஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ!''

என்றவளோ சொருகிய திருட்டிகளோடு கணவனின் முகம் பார்க்க,

''லவ் யூ சின்ன டிக்கி!''

என்றவனோ சிவந்த மார்பு மூச்சு வாங்க எக்கி கவ்விக்கொண்டான் காதல் சீமாட்டியின் இதழ்களை.

''எனக்கு பேக் ஷோட் வேணும்!''

என்றவளோ ரகசியமாய் உதடுகள் பிரித்தவனின் காதில் சொல்ல,

''விளையாடாதடி. வேணா. வலிக்கும். நீ தாங்கே மாட்டே.''

என்றவனோ சின்ன டிக்கியின் நிடலத்தில் இதழ் ஒத்தி சொல்ல,

''பிளீஸ்டா குட்டி குஞ்சா.''

என்றவளோ ஆணவன் முகம் பற்றி வைத்தாள் நாசியில் ஒரு முத்தம்.

''நிஜமா அதான் வேணுமா?''

என்றவனின் கலக்கமான கேள்விக்கு முறுவலை பதிலாக்கியவளோ குப்பிறப்படுக்க முனைந்தாள்.

''ஏய், சின்ன டிக்கி நீ கொஞ்சம் கண்ணே கசக்கினாலும் நான் நிறுத்திடுவேன் சொல்லிட்டேன்!''

என்றவனோ ஆணவனின் தும்பியை கையால் நீவிட,

''இங்க வா!''

என்றவளோ மல்லாக்க திரும்பி படுத்து விரனின் கோலை உள்ளங்கைகளுக்குள் பதுக்கினாள்.

மிருதுவாய் அவள் தேய்க்க, கலவி மோகம் கண்ணை மறைக்க, விரனோ இருக்கரங்களால் இயமானியின் பெருத்த செம்புகளை விரல்கள் கொண்டு மீட்டினான்.

கைகளால் வெள்ளை முள்ளங்கியை குலுக்கியவள் மெதுவாய் அதை வாயுக்குள் கொண்டு சென்று பனிக்கூழ் கணக்காய் உறுஞ்சி சுவைக்க ஆரம்பித்தாள்.

''ஆர்ர்ர்ர்ர்ர்ஹ்ஹ்ஹ! ஏய்! என்னடி பண்றே! அர்ர்ர்ர்ஹ்ஹ்ஹ! நிழலிகா!''

என்றவனோ சுகம் கபாலம் ஏற, கையால் தலையை இறுக்கி பின்னோக்கி சாய்த்து அலறினான் கண்களை மூடிக்கொண்டு.

விரனின் ரத்தநாளங்கள் எல்லாம் சிவந்து புடைத்து தெரிய, பத்து நாள் உணவு காணா அன்றாடங்காட்சி போல் அலைந்துக் கொண்டு ஆளனின் அரிசி புட்டை அடி நுனி வரை சென்று ருசித்தாள் நிழலிகா.

மானினியின் தொண்டையில் விரனின் வீரம் படாத பாடுப்பட, நா கொண்டு இடை இடையே அதை சுழற்றி மேலும் முறுக்கேற வைத்தாள் குச்சி ஐஸ் ஸ்பெஷலிஸ்ட்.

''ஆர்ர்ஹ்ஹ்! நிழலிகா! நிழலிகா! அர்ர்ஹ்ஹ்ஹ!''

என்றவனின் மந்திரக் கோலோ வெளிச்சத்தை திரவமாய் கக்கியது நிழலிகாவின் வாயுக்குள்.

மூச்சிரைக்க மெதுவாய் சின்னவனை மனைவியின் வாயிலிருந்து வெளியெடுத்தான் பெரியவன்.

இனிப்பில்லா பாயசமது சின்ன டிக்கியின் இதழ்களில் தடம் பதிந்திருக்க ஒழுகி ஒதுங்கிய மூங்கிலதை அப்போதும் விடாது மீண்டும் இழுத்து வாயுக்குள் வைத்து சுவைத்திட ஆரம்பித்தாள் துணைவியவள்.

''போதுண்டி!''

என்றவனோ அவன் ஆண்மையை அம்மணியின் வாயிலிருந்து தகர்த்தி அவனிதழ்களை பொருத்திக் கொண்டான்.

''ஐ லவ் யூ! ஐ லவ் யூ விரன்!''

என்றவளோ கணவனின் மிழிகளை ஆழ்ந்து நோக்க,

''முதல் தடவே சொல்றல்லே?''

என்றவனின் கண்களோ கலங்கின, காதலித்து கரம் பிடித்தவள் முதல் முறை காதலை வாய்மொழிய.

''ஆமா! இதுதான் உங்களோடு பிறந்தநாள் பரிசு! ஐ லவ் யூ! ஐ லவ் யூ விரன்! ஐ லவ் யூ!''

என்றவளோ விரனை எச்சில் ரங்கோலியில் குளிப்பாட்டினாள்.

''ஐ லவ் யூ டி!''

என்றவனோ காதல் பத்தினியின் மூக்கோடு நாசி உரசிய பின், குப்பிறப்படுத்து மேல் கொஞ்சம் தூக்கினாள் அரிவையின் நிதம்பங்களை விரனுக்கு வசதியாய்.

ஆனால், ஆளானோ உருண்டை தலையணை ஒன்றை கைப்பற்றி அதை சின்ன டிக்கியின் இடைக்கு கீழ் வைத்தான். தொடர்ந்து அவளின் முன் வாசலுக்கு வழி தேடினான் விரல்கள் கொண்டு.

பின், சரளமாய் நுழைத்தான் அவன் தும்பியை ஏற்கனவே பரவச நிலையில் மகிலையவள் கிணறு ஊறி போயிருக்க.

''ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ! விரன்!''

என்ற சின்ன டிக்கியோ தலையை பின்னோக்கி சாய்த்துக் கொண்டாள் விழிகள் ரெண்டையும் மூடி.

''வலிக்குதா?''

என்றவனோ குழலோடு சேர்த்து பின்னோக்கியிருந்தவளின் கந்தரத்தில் விரல்கள் பதித்து அவளின் கண்கள் நோக்கி வினவினான்.

''ஐ லவ் யூ!''

என்றவளின் சுரமோ கிறக்கமாய் ஒலித்தது.

''புடிச்சிருக்கா?''

என்றவனோ இயக்கத்தில் கொஞ்சம் வேகங் கூட்டிட,

''லவ் யூ விரன்!''

என்றவளோ முத்த பரிமாற்றங்களில் அவனை ஆழ்த்தினாள். கந்தையவள் ஆட்டிக்கொண்டிருந்த கொலுசு கொண்ட பாதங்களோ விரனின் இயக்கத்திற்கு நன்றாகவே ஒத்து ஊதின.

''ரொம்ப நேரம் ஆகும்டி. உனக்கு இடுப்பு வலிக்கும்.''

''அப்போ நான் மேலே வரவா?''

என்றவளோ மெதுவாய் திரும்ப,

''அப்பவும் எனக்கு லேட்டாத்தான் வரும்.''

என்றவனோ கற்பாள் அவளை இடையோடு அணைத்தப்படி மல்லாக்க திரும்பி படுத்தான் மஞ்சத்தில்.

ரசித்தான் அவன் மீது அமர்ந்திருந்த அரிவையை.

தாலிக்கயிறு ஒருபுறம், தாலிக்கொடி மறுபுறம், ரெண்டுக்கும் நடுவினில் சின்னதாய் ஒரு செயின் என்று மூன்றும் துடியிடையின் இளநீர்களுக்கு மத்தியில் இளைப்பாற, குண்டுமல்லிகளின் மீது மொட்டு விட்டிருந்த கூர் பனியோ விரனை சீண்ட சொல்லி கேட்டது.

''ஏய், சின்ன டிக்கி செம்மையா இருக்கடி! ஒரு புள்ளைக்கு அம்மா மாதிரியே தெரியலடி!''

என்றவனோ தலைக்கு பின்னாலிருந்த கைகளை முன்னுக்கு கொண்டு வந்து, சில்மிஷமான வேலைகளை கொடுத்தான் அவைகளுக்கு.

''விரன் உனக்கு என்ன ரொம்ப பிடிக்குமா?''

''காட்டவா?''

என்றவனோ சுந்தரியின் செவியோரத்தை அனலான கரங்கொண்டு வருட, செங்குத்தாய் சிவந்து போயிருந்த ஆளனின் ஆண்மைக்கு கையால் சேவகம் செய்துக் கொண்டிருந்தவளோ பிடியைத் தளர்த்தி சிணுங்கினாள் உடல் புல்லரித்து போக.

''சின்ன டிக்கி, என்னே பாறேன்.''

என்றவனோ தளிரியளவள் இடையை இருக்கரங்களால் பற்றிப்பிடித்து மேலேற்ற, உணர்ந்தவளோ புருஷனுக்கு வசதியாய் முட்டிக்கால்களை மெத்தையில் ஊன்றினாள்.

அளகவளின் இடையை பிடித்திருந்த விரனோ மெது மெதுவாய் பெண்ணவளை கீழிறக்க,

''வி.. வி..''

என்றவளோ சொருகிய கண்களை மூடிட போக,

''ஏய், சின்ன டிக்கி, கண்ணே மூடாதடி! என்னே பாரு! மூட்லே உன் முகம் எவ்ளோ அழகா இருக்கு தெரியுமா?''

என்றவனோ விருந்தனையை காமம் கொஞ்சி ரசிக்க,

''சீ! போடா குட்டி குஞ்சா!''

என்றவளோ கட்டில் அதிர குதிரை சவாரி செய்திட ஆரம்பித்தாள். விரனோ கைகளை தலைக்கு பின்னால் பதித்து சின்ன டிக்கியவள் அவனை ஆட்சி செய்வதை ரசித்தான்.

''ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ! விரன்! ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ! ஐ.. ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ.. லவ்.. லவ்.. யூ!''

என்றவளின் தனங்களை கையால் மாவரைத்தவனோ பொறுமைக் கொள்ளாது கவ்வியிழுத்தான் அதன் கவர்ச்சி ஆளைக்கொல்ல.

விரனின் அத்துமீறலில் சொட்டாய் துளிர்த்து வழிந்திறங்கியது பால் பூமகளின் குடத்திலிருந்து. குட்டி குஞ்சனின் தலையை இறுக்கிக் கொண்டவளோ,

''விரன்! விரன்! ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ! ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ! விரன்! அத்.. ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ! அத்தான்!''

என்றவளோ உச்சம் தொட்டு சரிந்து விழுந்தாள் ஆடி அடங்கி விரனின் நெஞ்சில். பலாச்சுளை பாலாய் வழிந்திறங்க விரனோ தளர்ந்திருந்த தாட்டியின் பிட்டத்தை கரங்களில் இறுக்கி வேகமாய் இயங்க ஆரம்பித்தான்.

''ஆஹ்ஹ்.. ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ! வி.. விர்.. அஹ்ஹ்ஹ்.. ஹ்ஹ்ஹ! ஆஹ்ஹ்ஹ்! விரன்! அஹ்ஹ்! ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்! ஹ்ஹ! ஆஹ்ஹ்ஹ்!''

என்றவளோ புருஷனை காற்று புகா வண்ணம் கட்டிக்கொண்டாள். தேக பிணைப்பில் வியர்வை குளிர்காய,

''அத்தான்! அத்தான்! அத்தான்! போதும்! அத்தான் போதும்! அஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ! அஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்!''

என்றலறினாள் நிழலிகா அறுநூறு நாட்கள் கடந்த பின்னாடியான தாம்பத்தியத்தில் முழுமையான திருப்தி கொண்டவளாய்.

சின்ன டிக்கியின் துளை கொண்ட சாக்லேட் அனிச்சலுக்குள் வீப்பிங் கிரீமாய் பாய்ச்சல் கொண்ட குட்டி குஞ்சனின் வெல்லை பாகெல்லாம் ஒளியிழையின் தொடைகளில் வழிந்திறங்கி பிசுபிசுத்தது.

''ஐ லவ் யூ நிழலிகா.''

என்றவனோ வாஞ்சையாய் தலைமைகளின் உச்சி வருட,

''ஐ லவ் யூ விரன்.''

என்றவளோ ஏறெடுத்தாள் விரனின் முகத்தை காதலோடு.

''தேங்கியூடி!''

என்றவனோ வியர்வையில் ஒட்டிக்கிடந்த சுரிகுழலின் முன் நெற்றி கற்றைகளை விரல்களால் ஓரம் ஒதுக்க,

''எதுக்கு? மேலேறி உட்கார்ந்ததுக்கா?''

என்றவளோ நமட்டு சிரிப்பு சிரிக்க,

''இல்லடி. என்னே மன்னிச்சு எனக்கொரு வாய்ப்பு கொடுத்ததுக்கு.''

''நான் உன்னே லவ் பண்றேண்டா குட்டி குஞ்சா. உன் இயல்பே ஏத்துக்கறதுதான் நம்ப காதலுக்கு நான் கொடுக்கறே மரியாதை. நீ தப்பெல்லாம் ஒன்னும் பண்ணலே. இனிமேலே இப்படியெல்லாம் பேசாதடா குஞ்சா.''

என்றவளோ ஆளனின் கழுத்தை வளைத்து கட்டிக்கொண்டாள் கைகளால்.

''கண்டிப்பா பேசவும் மாட்டேன், மறக்க நினைக்கறே விஷயங்களை ரிப்பீட் பண்ணவும் மாட்டேன் நிழலிகா. ப்ரோமிஸ்.''

என்றவனோ இதழ் ஒத்தினான் சின்ன டிக்கியின் நாசியில்.

"இதுநாள் வரைக்கும் நமக்குள்ளே இருந்த கேப் உனக்கானது இல்லடா குஞ்சா. எனக்கானது. உன்னே நான் புரிஞ்சிக்க எடுத்துக்கிட்ட டைம். என்னே நான் பக்குவப்படுத்திக்க இந்த ரெண்டு வருஷம் ரொம்பவே யூஸ்புல்லா இருந்துச்சு."

என்றவளோ விரனின் கந்தரத்தில் லவ் பைட்ஸ்களை வைக்க,

"நம்ப வாழ்க்கையிலே குறுக்க வந்தவங்களாம் அவுங்கவுங்க தேவைக்கு ஏத்த மாதிரி வாழும் போது, நாமே மட்டும் ஏன் இப்படி?"

என்றவனின் கவலைக்கொண்ட கேள்விக்கு,

"இனி அப்படி எதுவுமில்லடா குட்டி குஞ்சா!"

"நேத்து வரைக்கும் இருந்த ஈர்ப்பு வேறே, இன்னைக்கு இருக்கறே ஃபீல் வேறே நிழலிகா. என் பிரச்சனையோட முழு நிவாரணம் நீதான்."

என்றவனோ விரல்களால் சின்ன டிக்கியின் சிகையில் விளையாட,

''என்னே அவ்ளோ லவ் பண்றியாடா குட்டி குஞ்சா? நான் இல்லன்னா நீ இல்லாத அளவுக்கு?''

''மரணம் சரீரத்துக்கு மட்டுமில்லே நிழலிகா, மனசுக்கும்தான்! நீ என்கிட்டருந்து விலகின நாளிலிருந்தே நான் செத்த பிணந்தான்!''

''இப்போ பிணத்துக்கு உயிர் வந்திடுச்சா குட்டி குஞ்சா?''

என்றவளோ மெதுவாய் அவனை அணைத்தப்படி மல்லாக்க திரும்ப,

''டெஸ்ட் பண்ணிடுவோமா?''

என்றவனோ கண்ணடித்து சிரிக்க,

''I wanna rule you up to end of your life!''
(உன் வாழ்க்கையோட கடைசி வரைக்கும் நான் உன்னே ஆட்சி பண்ணே விரும்பறேன்!)

என்றவளோ பட்டென குட்டி குஞ்
சனை கீழே தள்ளி அவன் மீதேறி அமர்ந்தாள்.

அவிரன் சிங்கோ முகிழ்நகை குறையாது இழுத்தணைத்து கோர்த்தான் அவனிதழ்களை நிழலிகாவின் அதரங்களில்.

நெஞ்சம் மரித்த சம்பவங்களும் உயிர் போன வலிகளும் தொலைந்து போக ஆயிழையின் அடிநாதம் வரை அலைந்தோடி முத்தியில் உட்சவம் கொண்டான் விரன்.

இன்றைக்கு தொடங்கிய குட்டி குஞ்சன் மற்றும் சின்ன டிக்கியின் புதுவாழ்க்கை இனி எப்போதுமோ தேனாய் இனிக்கும் மணவாழ்க்கைத்தான்.

சுபம்.

உயிர் துஞ்சிடுவான் விரன்...