உயிர் துஞ்சும் விரனா: 5

[KD]

அத்தியாயம் 5

''ரூம் மாறி போக சொன்னவன் எங்கடா வீட்டே விட்டு போயிட சொல்லுவான்னு சீன் போடறியா!!''

என்றவனோ டவலை தூக்கி ஓரம் போட,

''வா.. குட்டி குஞ்சா.. சாப்பிடலாம்..''

என்றவளோ ஆணவனின் வார்த்தை கொண்ட வலியை பொருட்படுத்தாது அவனின் பசியை ஆற்றிடவே எண்ணங்கொண்டாள்.

''சாப்பாடே காக்க வைக்க கூடாது குட்டி குஞ்சா.. வா முதல்லே..''

என்றவளோ அழுகையை அடித்தொண்டைக்குள் இறக்கி ஏப்பம் விட்டு கணவனவனை அழைத்தாள்.

''எனக்கு பசிக்கலே!!''

என்றவனோ பொஞ்சாதிக்கு எதிரே அமர்ந்து லன்ஜிஸ் (lunges) ஸ்டெப்ஸ்களை செய்திட ஆரம்பித்தான், ஒரு கால் முட்டியை தரையில் அழுத்தி மறுகால் முட்டியை மேல் நிறுத்தி உள்ளங்கையை அதிலூன்றி ஒவ்வொரு அடிகளாய் வைத்தான் கால்களை மாற்றியப்படி நங்கையவளை நோக்கி.

''நான் இன்னும் சாப்பிடலே..''

என்றவளோ தட்டில் சோற்றை போட்டு பிசைந்துக் கொண்டே மெதுவாய் சொல்ல,

''ஏன் சாப்பிடலே!! மணி எத்தனை!! ஒரு ஆள் ஊட்டி விடணுமோ உனக்கு!! அறிவில்லே! கரைட் டைமுக்கு சாப்பிடணும்னு தெரியாது!!''

என்றவனோ நொடியில் நங்கையின் மீது கொண்ட கோபத்தை மறந்து அக்கறை கொண்டான்.

உடற்பயிற்சி உடம்புக்கா இல்லை அவனின் வாயிக்கா என்று தோன்றியது சின்ன டிக்கியவளுக்கு புருஷனின் காட்டுத்தனமான அதட்டலில்.

''உங்க கூட சேர்ந்து சாப்பிடத்தான் வெயிட் பண்ணேன்.. அதுக்குள்ளதான்..''

என்றவள் இழுக்க குனிந்த தலையோடு,

''எனக்கு பசிக்கலே.. நீ சாப்பிட்டு கிளம்பு..''

என்றவனோ கால்களை குறுக்கியப்படி தரையில் அமர்ந்து வெறித்தான் கண்ணாடியிலான பரந்த நீள ஜன்னல்களை.

''வாய் திற குட்டி குஞ்சா.. நான் ஊட்டுறேன்..''

என்றவளோ அவனின் வாய் முன் சோறு கொண்ட கையை நீட்ட,

''வேணாங்கறன்லே!!''

என்றவனோ கடுப்போடு கத்தி காந்தாரியின் கையை வேகமாய் தட்டி விட தூரப்போய் சிதறின குலியவளின் விரல்கள் கூப்பியிருந்த சோறு பருக்கைகள்.

''நான்தான் எனக்கு வேணான்னு சொல்றேன்லே!! பேசாமே கிளம்பி போக வேண்டியதுதானே!! ஒரு நாள் சாப்பிடாட்டி என்னே செத்தா போயிடுவேன்!!''

என்றவனின் கன்னத்தில் சப்பென்று ஒன்று வைத்தாள் வதனியவள்.

''என் மேலே கோபம்னா அதை என்கிட்ட காமி!! இப்படி சாப்பாட்டிலே காட்டாதே!! ஒரு ஒருத்தன் ஒரு பருக்க கிடைக்கவே தவமா தவங்கிடக்கறான்!! உனக்கு எல்லாம் வக்கணையா கிடைக்கறே அதுப்பு!! அப்படித்தானே!! அதே மாதிரி உன் வீராப்புக்காக வயித்தே காய போடாதே!! அது என்னே பண்ணுச்சு!!!''

என்றவளோ பிசைந்த சோற்றை குட்டி குஞ்சனின் வாய் நோக்கி நீட்டி,

''ஹும்ம்ம்.. வாயே திற!''

என்றாள் சிறு முறைப்போடு சொடக்கிடும் கணத்தில் வண்டர் ஊமன் போல் கதங்கொண்டு அடங்கியவள்.

அரை வாங்கிய அவிரனோ உம்மென்ற முகத்தோடு அவளை கவலையாய் நோக்கி ஊட்டிய சோறை லபக்கு லபெக்கென்று வாங்கி தொண்டைக்குள் இறக்கினான்.

செம்ம பசிதான் ட்ரெனருக்கு. ஆனால், ஈகோவை ,முன்னிறுத்தி இவ்வளவு நேரம் வெறுமனே படங்கட்டினான் என்றே சொல்ல வேண்டும்.

''மெதுவாடா குட்டி குஞ்சா.. அடைச்சிக்க போகுதே..''

என்றவள் சொல்லி முடிக்க அதேப்போல விக்கல் எடுத்தது ஜிம் மாஸ்ட்டருக்கு.

''ஐயையோ!! நான் வர அவசரத்துலே தண்ணி எடுத்திட்டு வர மறந்துட்டேன்டா குட்டி குஞ்சா..''

என்றவளோ கேரியர் பேக்கை துழாவி உதடு பிதுக்க,

''க்.. க்..க்..''

என்றவனோ விக்கியவாறே அவனின் போத்தலை எக்கியெடுத்து அதிலும் நீரில்லாததை கண்டு தலையாட்டி திரும்பினான் தாட்டியவள் பக்கம் விக்கல் இன்னும் நிற்காதிருக்க.

''ஒரு ரெண்டு நிமிஷம் பொறுத்துக்கோடா குட்டி குஞ்சா.. தோ இப்போ போய் தண்ணி வாங்கிட்டு வந்துடறேன்..''

என்றவளோ விக்கி கொண்டிருந்தவனின் கேசத்தை சிறு குறும்போடு கலைத்து எழ முனைய, பட்டென அவள் கரம் இழுத்து இயமானியவளை தடுமாறி தரையில் விழ வைத்தான் குட்டி குஞ்சனவன்.

''டேய்!! என்னடா பண்றே!''

என்றவளின் வினா முடிவடையும் முன்னமே வஞ்சியவளின் இரு செவ்விதழ்களும் கோழி குழம்பில் ஊறிக்கிடந்தவனின் அதரங்களில் அடைக்கலம் கொண்டன.

அடைகாக்கும் பெட்டையைப் போல் சூடாய் பத்திரப்படுத்திக் கொண்டான் குட்டி குஞ்சனவன் பொண்டாட்டியின் மதுரம் சொட்டும் இதழ் கூட்டை அவனின் காரமான உதடுகளுக்கு ஒத்தடமாய்.

விழிகள் ரெண்டும் சொருக அவனின் புஜத்தை அழுத்தி பற்றியவளுக்கோ உச்சி முதல் பாதம் வரை பசலை காய்ச்சல் வந்து ஒட்டிக்கொண்டது.

விரனுக்கோ இன்னும் விக்கல் நிக்கவில்லை. அவனும் சின்ன டிக்கியின் அதரங்களை விடுவதாய் தெரியவில்லை.

இணைப்பிரியா இதழ்களின் எச்சில் ரங்கோலிகள் தந்த கிறக்கத்தில் போதை கொண்ட பேதையோ அழுத்தமாய் பதித்தாள் குட்டி குஞ்சனின் வியர்த்திருந்த வெற்று மார்பில் அவளின் உள்ளங்கையை.

இருவரின் நெருக்கத்திலும் அனல் கொதிக்கின்ற வேகத்திலும் பூமகளின் பெண்மையில் தேன் சொட்டிட ஆளனின் தந்தமோ மதங்கொண்டு நின்றது.

விக்கல் நிக்காதவனோ வீட்டாள் அவளின் இடை வரையிலான ஜடை குழலை விரல்களால் களைந்திட ஆரம்பித்தான்

மறுக்கையோ சாமத்தில் பாதை தவறிய பாவியாய் மங்கையின் நாபி தொடங்கி பயணித்து வழியை வாஞ்சினியின் நெஞ்சில் கண்டு அங்கேயே நிறுத்தம் கொண்டது.

உடல் சிலிர்க்க மூடேறி போனவளை பின்னோக்கிட வைத்தான் கம்பள தரையில் விரன்.

''குட்டி குஞ்சா.. இன்னும் விக்கல் நிக்கலையேடா..''

என்றவளோ கண்கள் மூடி மயக்கத்தில் உளறல் கொள்ள அவனின் கேசத்தை விரல்களால் இறுக்கி,

''க்.. இப்.. க்.. ப.. க்.. நின்.. க். க்.. கு..க்..ம்''

என்றவனோ அவனின் இருக்கரங்களால் விருந்து படைக்க காத்திருந்த விருந்தனையின் இரு கேரட்டுகளையும் உரசி மேலேறினான்.

''ஆஹ்ஹ்.. விரன்..''

என்றவளோ உதடு கடித்து உடலை மேல் தூக்கினாள் ஆணவனின் இருக்கரங்களும் பூவையின் புருஷ்டங்களை பற்றி பிசைய மேல் தூக்கி.

''ஆஹ்ஹ்ஹ்.. விரன்.. என்னடா.. விரன்..

என்றவளின் மோகன முனகளில் தாகம் எகிறியது புருஷனுக்கு.

அடித்தூற்றும் ஆலங்கட்டி மழையாய் மாயோளின் மாநகரம் வழிந்திறங்க, ஊற்றெடுத்த சக்கரை பாகை நா கொண்டு துழாவி ருசித்தான் விக்கலின் ஊடே விரன்.

''ஆஅஹ்ஹ்ஹ!! ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ!! விரன்.. ஆஅஹ்ஹ்ஹ!! ஆஹ்ஹ்ஹ்!! டேய்ய்ய்ய்ய்ய்!!''

மனைவியின் ஈனச்சுரம் விரனை மேலும் மூடேத்தியது விக்கல்காரனை.

சுளையின் இதழோரங்களை வஞ்சனையின்றி நாவால் சுழற்றியெடுத்தவன் சுவை கொண்ட பழத்தை சப்புக் கொட்டி உறிஞ்ச,

''ஆஹ்ஹ்ஹ்!! ஐயோ!! அஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ!! விரன்!! படுத்தாதடா!! ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ!! ஆஆஆஅஹ்!!''

என்றலறியவளோ சொர்கத்தில் மிதந்தாள் அவன் தலையை புதரில்லா வனத்தில்.

''இன்னும் வேணுமாடி சின்ன டிக்கி..''

என்றவனோ முகிழ்நகை கொண்டு வினாவின் விக்கலில்லா குரலோடு வதுகையின் வைகையில் தாகம் தீர்த்த பிரதிபலனாய்.

''ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ!! விரன்.. ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ.. விர்..ஆஹ்ஹ்ஹ்.. ன்.. முடியலே.. அஹ்ஹ்ஹ..''

தரையில் கைகளை அழுத்தி தெனவெடுத்த உடலை சாந்தப்படுத்தினாள் சுந்தரியவள் புருஷனின் நாவிற்கு பதில் இருவிரல்கள் குத்தீட்டியாய் வல்லபியின் அமிர்த பாறையை பதம் பார்க்க.

''ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ.. விரன்.. டேய்.. முடியலடா.. உச்சா வருது போதும் விடு.. ஆஹ்ஹ்ஹ.. விரன்.. விரன்.. குட்டி குஞ்சா!!!''

என்றவளோ அவனின் தலையை இறுக்கமாய் பற்றினாள் பொங்கல் பொங்கிடும் நேரமறிந்து.

புழுவாய் துடிதுடித்து நெளிந்த நாச்சியவளின் ஊத்து தேனை ஒரு துளியேனும் தரை சிந்தாது வாயால் வாங்கிக் கொண்டவனோ,

''பூஜா.. பூஜா.. லவ் யூ டி.. லவ் யூ.. லவ் யூ..''

என்றான் அப்படியே மல்லாக்க திரும்பிப்படுத்து.

செவி கேட்ட பெயரில் நெஞ்சடைக்க படக்கென்று விழிகள் விரித்தாள் சுகத்தில் லயித்து களைத்து கிடந்த தாராமவள் தலையில் இடி விழுந்த கணக்காய்.

''செம்ம கட்டடி நீ!! பூஜா.. பூஜா.. அன்னைக்கு மாதிரியே இன்னைக்கும்!!''

என்றவனோ தலைக்கு கீழ் கரங்கள் பதித்து காலால் தரையை அழுத்தி மேலெழும்பி,

''அர்ர்ஹ்ஹ்.. சோரி.. சோரி.. நிழலிகா.. நான்.. பூஜா..''

என்றவனோ நெற்றியை விரல்களால் தேய்த்து இடையை ஒருகையால் இறுக்க,

''விளையாடறியாடா.. குட்டி குஞ்சா..''

என்றவளின் குரலோ உள்ளே போனது அழுகை கண்களோரம் வழிந்தோட.

''பூஜா கோர்.. சிங் பொண்ணு.. எங்க பேமிலிக்கு ஏத்த மாதிரி..''

என்றவனோ படுத்து கிடந்தவளை உற்று நோக்கி சொல்லி அங்கிருந்து வெளியேறினான்.

அவன் வார்த்தைகளை கேட்ட பெதும்பைக்கோ கொண்ட மோகம் மாயமாகியது.

மேலேழும்பி அமர்ந்தாள் அதிர்ச்சியாய் ஆயந்தியவள் கட்டியவனின் வாயாடலின் ஈரங்கூட வற்றிடாத நிலையில் ஆளானவன் வேறொருத்தியே இனி அவன் துணை என்று சொல்லி போக.

உயிர் துஞ்சிடுவான் விரன்...

முந்தைய அத்தியாயங்களை படித்திட:

https://amydeepz.com/forums/உயிர்-துஞ்சும்-விரனா.6/