- Joined
- Jul 10, 2024
- Messages
- 414
அத்தியாயம் 54
பேயறைந்தவள் போல் அமர்ந்திருந்தாள் சின்ன டிக்கி.
தண்ணீர் தெளித்து மங்கையின் மயக்கத்தை கலைத்திருந்தான் விரன். கடையில் இன்னும் விளக்குகள் ஏதும் தட்டப்படவில்லை. பின்பக்க வெளிச்சத்தில்தான் முன்பக்கமாய் இருந்த இருவரும் எதிரும் புதிருமாய் அமர்ந்திருந்தனர்.
பாவையவள் முகத்தில் மொட்டுவிட்டிருந்த நீர் துளிகளை டி ஷர்ட் கொண்டு ஒத்தியெடுத்தான் விரன்.
கையை நீட்டினாள் நிழலிகா கணவனின் முகம் ஏறெடுக்காது. கொடுத்தான் விரன் தண்ணீர் போத்தலை மலரவள் கையில்.
விட்டம் பார்த்து தலையை மேல் தூக்கியவளோ போத்தலை சாய்த்தாள் கனரசம் நேராய் தொண்டைக்குழி இறங்க இயமானியின் இதழ்கள் தீண்டாது.
சின்ன டிக்கியின் ஒவ்வொரு முடக்கிலும் ஊடையவள் தனங்களோ மேலேறி கீழிறங்கின. அக்காட்சியை இமைக்காது பார்த்த விரனுக்குள்ளோ தறிக்கெட்டு ஆடியது மோகம்.
மங்கையவளை விழுங்குவது போல் பார்த்தவனோ பூமகளின் காதோர குழலை விரலால் ஓரம் நகர்த்த பார்வையால் அவனை ஓரங்கட்டினாள் சின்ன டிக்கி.
வெறும் உள்ளாடை மட்டுமே கொண்ட காரிகையின் முன்னழகு ஏகத்துக்கு இன்றைக்கு எடுப்பாக தெரிந்தது தெரிவையவள் தாய்மை கொண்டிருக்க.
விரனின் விழிகள் விறலியின் தாராளமான தக்காளிகளை தழுவி இறங்க, இளைஞனின் அசிபத்திரிகமோ செங்குத்தாய் எழுந்து நின்றது.
தாரத்தின் பனங்கற்கண்டு நெஞ்சில் தொங்கிய தாலி சரடோ மஞ்சரமாய் வீற்று ஆளனை உசுப்பியது. புஜங்கள் புடைத்துக் கொள்ள தண்னிச்சையாக சிவந்து போனது ஆளனின் பரந்த மார்பு.
விரனின் கிளிர்ச்சியூட்டும் மிழிகளில் கின்னென்றானது கோமகளின் தேகம். பூரணமாய் கொழித்து நிற்கும் வளமைகளை அவ்வளவு எளிதில் விரனின் அம்பகங்களிலிருந்து மறைத்திட முடியாதென்று தெரியும் தெரிவையவளுக்கு.
காமம் தலைக்கேறி நின்ற விரனோ சரலகம் நீந்த போத்தலை அப்படிக்கா திரும்பி சின்ன டிக்கி வைக்க, இப்படிக்கா அவளிடை வளைத்து வஞ்சியின் கந்தரத்தில் முகம் புதைத்தான்.
சுவாச தூரிகைக் கொண்டு பித்தேற்றிய விரனை கொஞ்சமும் கண்டுக்காத பெண்ணவளின் பொன் சரடு மட்டும் உளறல் கொண்டது தாபம் வெறுமென கிடப்பவளை சீண்டிப்பார்க்க.
மதுக்கிடங்காய் கண் முன் வீற்றிருந்த மனைவியை சொட்டு விடாது பருகிட முனைந்தவனோ இடை தவழ்ந்த கரத்தை கச்சை கழட்டிட சிலைமுன்னேற்றினான்.
ஆனால், குறுஞ்சியவளோ சிறு சலனமும் கொள்ளாது சிலையாகவே அமர்ந்திருக்க.
''என்னடி? புடிக்கலையா?''
என்ற விரனோ வாய்விட்டே கேட்டு விட, அப்போதும் ஊமையாகவே இருந்தாள் சின்ன டிக்கி.
புரிந்துக் கொண்டான் விரன் இனி சின்ன டிக்கியவள் அவனுக்கு இல்லையென்று. அவன் மூச்சு காற்று பட்டாலே கிறங்கி சரிபவள் இப்போது அசைவற்றிருக்க இதற்கு மேல் பேசவோ முன்னேறவோ ஒன்றுமில்லை என்பது ஆணவன் மூளைக்கு நன்றாகவே உரைத்தது.
மனசோ அப்போது கூட வெட்கங்கெட்டு அவளிடம் கூட சொல்லி கேட்டது, எழுந்தவன் சாமானியத்தில் சமாதானமாக மாட்டான் என்பதை உணர்ந்து.
ஏற்கனவே, நிழலிகாவின் எண்ண ஓட்டங்களை படித்திடமுடியா நிலையிலிருக்க. அடுத்து என்ன சொல்வாளோ என்று தெரியாத இக்கட்டான சூழ்நிலையில் சும்மா இருக்க முடியாத மனசோ கண்டதையும் விரனின் காதில் ஓதி அவனை செருப்படி வாங்க வைக்க சதி செய்தது.
பாழாய் போன இதயத்தின் இம்சைகளில் சிக்கி சீரழிய விரும்பாதவனோ மூளையின் பேச்சை கேட்டு அங்கிருந்து கிளம்ப பார்த்தான்.
விலகிய விரனின் மணிக்கட்டை பற்றி நிறுத்தியவளோ சாய்ந்தாள் அவன் முழங்கையில் தலையை. ஒரு பொட்டு கண்ணீர் வரவில்லை சின்ன டிக்கியின் கண்களிலிருந்து.
''எனக்கு தெரியும் எந்த பொண்ணும் இப்படியான ஒரு வாழ்க்கையே விரும்ப மாட்டா. இன்னொரு பொண்ணு புருஷனே பங்கு போட பார்த்தாலே விட்டு கொடுக்காமே சண்டை போடறே பொண்டாட்டிங்களுக்கு மத்தியிலே புருஷனோட உடம்பே ஒரு ஆம்பளே சொந்தங்கொண்டாடறதே எந்த பொண்டாட்டி சகிச்சுக்குவா? எவே இப்படியான அசிங்கத்தே ஏத்துப்பா? எவே இந்த ஈனவாழ்க்கையே வாழ்வா?''
என்ற விரனோ வெறுமையோடு சொல்ல, விலோசனங்கள் மூடிய பாரியாளோ கணவனின் முழங்கையை நெஞ்சுக்குழி திணற இறுக்கிக்கொண்டாள்.
''என் மேலேதான் தப்பு. நான் முன்கூட்டியே சொல்லிருக்கணும். எங்கே நீ என்ன விட்டு போக மாட்டியோன்னு தோணுச்சு. அதான், இப்படியெல்லாம் பண்ண வேண்டியதா போச்சு. மன்னிசிருன்னு கேட்க மாட்டேன். அதுக்கு நான் தகுதியில்லாதவன். எனக்கு தெரியும்.''
என்றவனோ கலங்கிய கண்களை தரை பார்க்க விட்டு, விரல்களை விழிகளுக்கு திசுவாக்கி குற்ற உணர்ச்சியை தொடர்ந்தான்.
''எவனுமே சொந்த பொண்டாட்டியே மோர்பிங் பண்ண சொல்லி கேட்க மாட்டான்! தனக்கு மட்டுமே சொந்தமானவளே நடத்தக்கெட்டவன்னு சொல்ல மாட்டான்! வேசி மாதிரி நடத்த மாட்டான்! உணர்வுகளே கொன்னு அவளே நடைப்பிணமாக்க மாட்டான்! இன்னொருத்தன் கூட போய் படுன்னு வாய் கூசாமே சொல்லே மாட்டான்!''
என்ற விரனோ பீறிட்டு வந்த அழுகையை அடித்தொண்டையிலேயே குழி தோண்டி புதைக்க, விருட்டென்று உதறி எழுந்தாள் நிழலிகா அவன் கையை விலக்கிக் கொண்டு.
''நிழலிகா..''
என்றவனோ அடுத்த என்ன சொல்வது எப்படி சொல்வதென்று தெரியாது திருதிருவென்று முழிக்க,
''மாப்பிள்ளை பாருங்க, கட்டிக்கறேன்!''
என்றவளோ எக்கியெடுத்து அணிந்துக் கொண்டாள் அவளின் ஆடையை.
''என்னே, என்னே சொன்னே?!''
அதிர்ந்தான் விரன் பொஞ்சாதியின் வாய் மொழிந்த வார்த்தைகளை கேட்டு. மீண்டும் ஒருமுறை ஊர்ஜிதப்படுத்த முனைந்து கேட்டான்.
''உங்களுக்கு பிடுச்ச போதும். யாரா இருந்தாலும், எவரா இருந்தாலும் சரி. கட்டிக்கிறேன்.
என்றவளோ எழுந்து நோக்கினாள் கடையின் பின்வாசல் கதவை நோக்கி.
விரனோ ஆடிபோய் கிடந்தான் சின்ன டிக்கியின் பதிலில். அவன் கனவிலும் நினைக்கவில்லை அவள் இப்படி ஒரு விடயத்திற்கு சம்மதிப்பாள் என்று.
சண்டைப் போட்டு பிரிந்து போவாளே ஒழிய அடுத்தவன் மனைவியாக ஒருக்காலும் ஒத்துக்கொள்ள மாட்டாள் நிழலிகா என்று நம்பியவன் தலையில் ஒரு குடோன் மண்ணை அள்ளி போட்டவளோ,
நான் வீட்டுக்கு போறேன். கடையே பூட்டிட்டு வீட்டுக்கு வாங்க.''
என்றுச் சொல்லி விரனின் பார்வையிலிருந்து மறைந்தாள்.
உயிர் துஞ்சிடுவான் விரன்...
முந்தைய அத்தியாயங்களை படிக்க:
https://amydeepz.com/forums/%E0%AE%89%E0%AE%AF%E0%AE%BF%E0%AE%B0%E0%AF%8D-%E0%AE%A4%E0%AF%81%E0%AE%9E%E0%AF%8D%E0%AE%9A%E0%AF%81%E0%AE%AE%E0%AF%8D-%E0%AE%B5%E0%AE%BF%E0%AE%B0%E0%AE%A9%E0%AE%BE.6/
பேயறைந்தவள் போல் அமர்ந்திருந்தாள் சின்ன டிக்கி.
தண்ணீர் தெளித்து மங்கையின் மயக்கத்தை கலைத்திருந்தான் விரன். கடையில் இன்னும் விளக்குகள் ஏதும் தட்டப்படவில்லை. பின்பக்க வெளிச்சத்தில்தான் முன்பக்கமாய் இருந்த இருவரும் எதிரும் புதிருமாய் அமர்ந்திருந்தனர்.
பாவையவள் முகத்தில் மொட்டுவிட்டிருந்த நீர் துளிகளை டி ஷர்ட் கொண்டு ஒத்தியெடுத்தான் விரன்.
கையை நீட்டினாள் நிழலிகா கணவனின் முகம் ஏறெடுக்காது. கொடுத்தான் விரன் தண்ணீர் போத்தலை மலரவள் கையில்.
விட்டம் பார்த்து தலையை மேல் தூக்கியவளோ போத்தலை சாய்த்தாள் கனரசம் நேராய் தொண்டைக்குழி இறங்க இயமானியின் இதழ்கள் தீண்டாது.
சின்ன டிக்கியின் ஒவ்வொரு முடக்கிலும் ஊடையவள் தனங்களோ மேலேறி கீழிறங்கின. அக்காட்சியை இமைக்காது பார்த்த விரனுக்குள்ளோ தறிக்கெட்டு ஆடியது மோகம்.
மங்கையவளை விழுங்குவது போல் பார்த்தவனோ பூமகளின் காதோர குழலை விரலால் ஓரம் நகர்த்த பார்வையால் அவனை ஓரங்கட்டினாள் சின்ன டிக்கி.
வெறும் உள்ளாடை மட்டுமே கொண்ட காரிகையின் முன்னழகு ஏகத்துக்கு இன்றைக்கு எடுப்பாக தெரிந்தது தெரிவையவள் தாய்மை கொண்டிருக்க.
விரனின் விழிகள் விறலியின் தாராளமான தக்காளிகளை தழுவி இறங்க, இளைஞனின் அசிபத்திரிகமோ செங்குத்தாய் எழுந்து நின்றது.
தாரத்தின் பனங்கற்கண்டு நெஞ்சில் தொங்கிய தாலி சரடோ மஞ்சரமாய் வீற்று ஆளனை உசுப்பியது. புஜங்கள் புடைத்துக் கொள்ள தண்னிச்சையாக சிவந்து போனது ஆளனின் பரந்த மார்பு.
விரனின் கிளிர்ச்சியூட்டும் மிழிகளில் கின்னென்றானது கோமகளின் தேகம். பூரணமாய் கொழித்து நிற்கும் வளமைகளை அவ்வளவு எளிதில் விரனின் அம்பகங்களிலிருந்து மறைத்திட முடியாதென்று தெரியும் தெரிவையவளுக்கு.
காமம் தலைக்கேறி நின்ற விரனோ சரலகம் நீந்த போத்தலை அப்படிக்கா திரும்பி சின்ன டிக்கி வைக்க, இப்படிக்கா அவளிடை வளைத்து வஞ்சியின் கந்தரத்தில் முகம் புதைத்தான்.
சுவாச தூரிகைக் கொண்டு பித்தேற்றிய விரனை கொஞ்சமும் கண்டுக்காத பெண்ணவளின் பொன் சரடு மட்டும் உளறல் கொண்டது தாபம் வெறுமென கிடப்பவளை சீண்டிப்பார்க்க.
மதுக்கிடங்காய் கண் முன் வீற்றிருந்த மனைவியை சொட்டு விடாது பருகிட முனைந்தவனோ இடை தவழ்ந்த கரத்தை கச்சை கழட்டிட சிலைமுன்னேற்றினான்.
ஆனால், குறுஞ்சியவளோ சிறு சலனமும் கொள்ளாது சிலையாகவே அமர்ந்திருக்க.
''என்னடி? புடிக்கலையா?''
என்ற விரனோ வாய்விட்டே கேட்டு விட, அப்போதும் ஊமையாகவே இருந்தாள் சின்ன டிக்கி.
புரிந்துக் கொண்டான் விரன் இனி சின்ன டிக்கியவள் அவனுக்கு இல்லையென்று. அவன் மூச்சு காற்று பட்டாலே கிறங்கி சரிபவள் இப்போது அசைவற்றிருக்க இதற்கு மேல் பேசவோ முன்னேறவோ ஒன்றுமில்லை என்பது ஆணவன் மூளைக்கு நன்றாகவே உரைத்தது.
மனசோ அப்போது கூட வெட்கங்கெட்டு அவளிடம் கூட சொல்லி கேட்டது, எழுந்தவன் சாமானியத்தில் சமாதானமாக மாட்டான் என்பதை உணர்ந்து.
ஏற்கனவே, நிழலிகாவின் எண்ண ஓட்டங்களை படித்திடமுடியா நிலையிலிருக்க. அடுத்து என்ன சொல்வாளோ என்று தெரியாத இக்கட்டான சூழ்நிலையில் சும்மா இருக்க முடியாத மனசோ கண்டதையும் விரனின் காதில் ஓதி அவனை செருப்படி வாங்க வைக்க சதி செய்தது.
பாழாய் போன இதயத்தின் இம்சைகளில் சிக்கி சீரழிய விரும்பாதவனோ மூளையின் பேச்சை கேட்டு அங்கிருந்து கிளம்ப பார்த்தான்.
விலகிய விரனின் மணிக்கட்டை பற்றி நிறுத்தியவளோ சாய்ந்தாள் அவன் முழங்கையில் தலையை. ஒரு பொட்டு கண்ணீர் வரவில்லை சின்ன டிக்கியின் கண்களிலிருந்து.
''எனக்கு தெரியும் எந்த பொண்ணும் இப்படியான ஒரு வாழ்க்கையே விரும்ப மாட்டா. இன்னொரு பொண்ணு புருஷனே பங்கு போட பார்த்தாலே விட்டு கொடுக்காமே சண்டை போடறே பொண்டாட்டிங்களுக்கு மத்தியிலே புருஷனோட உடம்பே ஒரு ஆம்பளே சொந்தங்கொண்டாடறதே எந்த பொண்டாட்டி சகிச்சுக்குவா? எவே இப்படியான அசிங்கத்தே ஏத்துப்பா? எவே இந்த ஈனவாழ்க்கையே வாழ்வா?''
என்ற விரனோ வெறுமையோடு சொல்ல, விலோசனங்கள் மூடிய பாரியாளோ கணவனின் முழங்கையை நெஞ்சுக்குழி திணற இறுக்கிக்கொண்டாள்.
''என் மேலேதான் தப்பு. நான் முன்கூட்டியே சொல்லிருக்கணும். எங்கே நீ என்ன விட்டு போக மாட்டியோன்னு தோணுச்சு. அதான், இப்படியெல்லாம் பண்ண வேண்டியதா போச்சு. மன்னிசிருன்னு கேட்க மாட்டேன். அதுக்கு நான் தகுதியில்லாதவன். எனக்கு தெரியும்.''
என்றவனோ கலங்கிய கண்களை தரை பார்க்க விட்டு, விரல்களை விழிகளுக்கு திசுவாக்கி குற்ற உணர்ச்சியை தொடர்ந்தான்.
''எவனுமே சொந்த பொண்டாட்டியே மோர்பிங் பண்ண சொல்லி கேட்க மாட்டான்! தனக்கு மட்டுமே சொந்தமானவளே நடத்தக்கெட்டவன்னு சொல்ல மாட்டான்! வேசி மாதிரி நடத்த மாட்டான்! உணர்வுகளே கொன்னு அவளே நடைப்பிணமாக்க மாட்டான்! இன்னொருத்தன் கூட போய் படுன்னு வாய் கூசாமே சொல்லே மாட்டான்!''
என்ற விரனோ பீறிட்டு வந்த அழுகையை அடித்தொண்டையிலேயே குழி தோண்டி புதைக்க, விருட்டென்று உதறி எழுந்தாள் நிழலிகா அவன் கையை விலக்கிக் கொண்டு.
''நிழலிகா..''
என்றவனோ அடுத்த என்ன சொல்வது எப்படி சொல்வதென்று தெரியாது திருதிருவென்று முழிக்க,
''மாப்பிள்ளை பாருங்க, கட்டிக்கறேன்!''
என்றவளோ எக்கியெடுத்து அணிந்துக் கொண்டாள் அவளின் ஆடையை.
''என்னே, என்னே சொன்னே?!''
அதிர்ந்தான் விரன் பொஞ்சாதியின் வாய் மொழிந்த வார்த்தைகளை கேட்டு. மீண்டும் ஒருமுறை ஊர்ஜிதப்படுத்த முனைந்து கேட்டான்.
''உங்களுக்கு பிடுச்ச போதும். யாரா இருந்தாலும், எவரா இருந்தாலும் சரி. கட்டிக்கிறேன்.
என்றவளோ எழுந்து நோக்கினாள் கடையின் பின்வாசல் கதவை நோக்கி.
விரனோ ஆடிபோய் கிடந்தான் சின்ன டிக்கியின் பதிலில். அவன் கனவிலும் நினைக்கவில்லை அவள் இப்படி ஒரு விடயத்திற்கு சம்மதிப்பாள் என்று.
சண்டைப் போட்டு பிரிந்து போவாளே ஒழிய அடுத்தவன் மனைவியாக ஒருக்காலும் ஒத்துக்கொள்ள மாட்டாள் நிழலிகா என்று நம்பியவன் தலையில் ஒரு குடோன் மண்ணை அள்ளி போட்டவளோ,
நான் வீட்டுக்கு போறேன். கடையே பூட்டிட்டு வீட்டுக்கு வாங்க.''
என்றுச் சொல்லி விரனின் பார்வையிலிருந்து மறைந்தாள்.
உயிர் துஞ்சிடுவான் விரன்...
முந்தைய அத்தியாயங்களை படிக்க:
https://amydeepz.com/forums/%E0%AE%89%E0%AE%AF%E0%AE%BF%E0%AE%B0%E0%AF%8D-%E0%AE%A4%E0%AF%81%E0%AE%9E%E0%AF%8D%E0%AE%9A%E0%AF%81%E0%AE%AE%E0%AF%8D-%E0%AE%B5%E0%AE%BF%E0%AE%B0%E0%AE%A9%E0%AE%BE.6/
Author: KD
Article Title: உயிர் துஞ்சும் விரனா: 54
Source URL: Amydeepz-https://amydeepz.com
Quote & Share Rules: Short quotations can be made from the article provided that the source is included, but the entire article cannot be copied to another site or published elsewhere without permission of the author.
Article Title: உயிர் துஞ்சும் விரனா: 54
Source URL: Amydeepz-https://amydeepz.com
Quote & Share Rules: Short quotations can be made from the article provided that the source is included, but the entire article cannot be copied to another site or published elsewhere without permission of the author.
