- Joined
- Jul 10, 2024
- Messages
- 414
அத்தியாயம் 104
இறந்த காலம்
பதின்ம வயது கன்னியான கிருத்திகா, மேலைநாட்டில் ஓரிரு வருடங்கள் தங்கிப் படித்தாள் ஹாக்கி பயிற்சியை மேற்கொண்டவாறு.
விடுமுறை காலங்களில் வீடு திரும்பும் இளங்குறுத்தவள் மம்மி குஞ்சரியின் தோஸ்துகளோடு ஜாலியாய் பழகுவது சகஜமாகும்.
அப்படியான காலகட்டத்தில்தான், முதல் முறை முற்றிழை அவள், ஔகத்தை பார்த்தாள். மோதலில் ஆரம்பித்தாலும் பின், நட்பு ரீதியிலான உறவு அவர்களுக்குள் தொடர்ந்தது அனைவரும் அறிந்ததே.
குஞ்சரி தாய்லாந்து பயணித்திருந்த சமயமொன்றில் கரண் வீட்டில் நண்பர்கள் அனைவரும் ஒன்றுக்கூடி பார்பிக்யூ (barbeque) செய்து கூத்தடித்தனர்.
லோக்கலில் ஹாக்கி ட்ரெனிங் முடித்த கீத்துவும், பக்கமாய் இருந்த ஔகத்தும், வந்துச் சேர்ந்தனர் கரண் வீட்டுக்கு, கொண்டாட்டத்தில் கலந்துக் கொள்ள.
கித்தாரோடு பாடல் கொண்ட கேடி மகனோ, ரீசன் மகளை வெட்ட வெளிச்சமாகவே சைட்டடித்தான்.
அது போதாதென்று, ஓம்காரன் மற்றும் ஸ்வர்னிகாவின் இதழ் கோர்வையை கண்ட சின்னவர்கள் அலைபாய்ந்த மனதை அடக்கிக் கொண்டனர் இளமை காய்ச்சலில் சிக்கிக் கொள்ளாது.
இன்றளவிலும் ஔகத்தால் மறக்க முடியாது, பெரியவர்களின் முத்தக்காட்சியைக் கண்ட நொடி, கிருத்திகா அன்றைய கித்தார்காரனின் முழங்கையை இறுக்கிய பிடியும், வெட்கி தலை குனிந்து அவன் தோளில் முகம் ஒளித்த சம்பவமும்.
நள்ளிரவு வரை ஆட்டம் போட்டு களைத்தவர்கள், ஒருவழியாய் விடியற்காலை ஒன்றுக்கு படுக்கையை நாடினர்.
கீத்து மேல் மாடியில் சின்ன டிக்கியுடன் படுத்துக்கொள்ள, ஔகத்தோ கீழ்தள அறையில் தனியாகவே துயில் கொண்டான்.
சிறுவயது முதலே ஆட்களை அளந்து பார்த்து பழகும் பிரச்சனையைக் கொண்ட கீத்து, டாக்டரின் ஆலோசனைப்படி மைண்ட் ரிலேக்சேஷன் மாத்திரையை இரவு எடுத்துக் கொண்டாள்.
அதன் காரணமாகவே, குஞ்சரியும் மகள் விடுமுறைக்கு வீடு திரும்பும் போதெல்லாம் நண்பர்களோடு சின்னவளை அளவளாவ விட்டிருந்தாள்.
குடும்பத்தை பொறுத்த மட்டில் தெரிவை அவள் ஓரளவுக்கு நல்லப்பிள்ளையாக இருந்தாள், யார் மனதையும் காயப்படுத்திடாது, அனைவரிடத்திலும் அனுசரித்து போய்.
மணி விடியற்காலை ரெண்டு.
கண் மறைத்த நித்திரையை போனை நோண்டி விரட்டியடித்த விறலியோ, பக்கமிருக்கும் சின்ன டிக்கி அறியா வண்ணம் கீழ் தளம் நோக்கி இறங்கி போனாள்.
ஔகத்தின் அறைக்குள் நுழைந்தவள், அவன் படுத்திருக்கும் நிலையை கண்டு ஸ்தம்பித்து போனாள், சாத்திய கதவில் முதுகொட்டி நின்று.
ஆயிழையின் தொண்டைக்குழி இறங்கிய எச்சிலோ, விக்கித்து போனது பேரழகனின் கட்டுடல் கொண்ட வனப்பில்.
மேனி புல்லரிக்க, கைகளை தேய்த்துக் கொண்ட பனிமொழியோ, அடிகளை முன்னெடுத்து வைத்தாள் அழகனின் மஞ்சம் நோக்கி.
கித்தார்காரனோ வெற்றுடலோடு, கழுத்தில் சிறு தங்கச்சங்கிலி கொண்டு, தலைக்கு மேல் ஒரு கரமும், மார்பின் மீதிருந்த புத்தகத்தின் மீது மறுகரமும் கொண்டிருந்தான்.
மேஜையின் மீது காலியான பால் கப்பை பார்த்த மெல்லியாளுக்கோ, சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை. வெற்றிக் கொண்டவளாய் ஔகத்தை எகத்தாள பார்வை பார்த்தாள் பேடையவள்.
திருகினாள் ஒரு திருகு, அவன் முழங்கையை வஞ்சியவள். இளைஞன் அவனோ அசைவற்று கிடக்க, மருந்து நன்றாகவே வேலை செய்வதாய் நிம்மதிக் கொண்டாள் ஆடவள் அவள்.
உறங்கும் முன் பால் குடிப்பது ஔகத்தின் வழக்கம். அதில் அவனுக்கான மாத்திரையை கலந்துக் கொள்வான் ஆணவன். குடும்பத்தில் கேடி வாரிசுகள் மட்டுமே இப்படி. அதேப்போல், முதுகுக்கு பின்னாடியும் இன்ஜெக்ஷன் போட்டுக் கொள்வான்.
இன்றளவிலும் அதை பின்பற்றி வருகிறான் ஔகத். ஆனால், கோமா தூக்கம் இப்போது இல்லை, முன்புதான். கர்ணா மற்றும் மீகன் மட்டுமே இதை அறிந்தவர்கள் ஆவர்.
கிட்சனில் அவனோடு போச்சுக் கொடுத்த மானினியோ, அவனறியா வண்ணம் கலந்தாள் நாயகியவளின் தூக்க மாத்திரைகள் ரெண்டை ஔகத்தின் பாலில்.
மாயோள் அவள் கலந்த தூக்க மாத்திரையின் வீரியத்தை தூக்கி சாப்பிட்டது ஔகத்தின் இன்ஜெக்ஷன். ஆகவே, அவன் கோமாவை போலான துயிலில் இருந்த போதுதான் அவனறைக்கு வந்து சேர்ந்தாள் கீத்து.
என்னதான் நேரிழை அவளின் செயல்களை உணர முடிந்தாலுமே நேத்திரங்கள் மூடி படுத்திருந்தவனுக்கு அவள் அடிக்கும் கூத்தை பார்த்திடக் கொடுத்து வைக்கவில்லை.
கித்தார்காரனின் மயக்கமான நித்திரைக்கு பால்தான் காரணமென்று நினைத்த தெரியிழையோ, ஔகத்தின் மீதேறி அமர்ந்தாள்.
கல்லாய் கிடந்தவன் உள்ளமோ கனலாய் கொதித்தது. புண்ணியவதியோ தூக்கி கடாசினாள் ஆணவன் நெஞ்சிலிருந்து புத்தகத்தை.
அவளிடையில் கரங்கள் இறுக்கிக்கொண்ட இளம்பிடியாளோ, இமைக்காது வெறித்தாள் சுந்தரனை.
''ஏன்டா?! ஏன்?! ஏன், இவ்ளோ அழகா இருக்கே?! ஏன், பார்த்துக்கிட்டே இருக்கறே மாதிரி இருக்கே?! உன்னே யாரு இவ்ளோ அழகா பொறக்க சொன்னா?!
என்று ஊடலான கோபங்கொண்டு சப்பு சப்பென்று அவன் கன்னத்தை பதம் பார்த்தாள் பாதகத்தியவள், வெறுமனே கிடந்தவனை.
உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டான் ஔகத், ஒண்டொடியின் ஆதங்கத்தை ரசித்தவனாய்.
''என்ன விட அறிவாளியா இருக்கே?! ஏன்?! ஏன்?! ஏன்?!''
என்று அவன் தலை முடியை பிடித்து உலுக்கு, உலுக்கென்று உலுக்கிய மாதங்கியோ, பின் அவன் மண்டையிலேயே நாலு போடு போட்டாள்.
அளகவளின் கொடுமையெல்லாம் மழலையின் சுட்டித்தனமாய் இருக்கக் கண்டவன், மீண்டும் அவளிடமே மருகி நின்றான்.
''எத்தனை மொழி பேசறே நீ? எதுக்குடா உனக்கு இவ்ளோ வாயி?! எப்படி இப்படியெல்லாம் பாடறே?! கவிதே வேறே சொல்றே? யாருடா நீ? வித்தகனா?! விகடகவியா?! சாதூரியனா, இல்லே சாணக்கியனா?! மொத்தத்துலே ஆளே மயக்கற பேரழகன் நீ!''
என்றவளோ ஔகத்தின் மூக்கை பிடித்தாட்டி சிரிக்க, ஜிவ்வென்று இருந்தது செயலற்று கிடந்த கித்தார்காரனுக்கு. பறப்பதை போலுணர்ந்தவன் மனசுக்குள்ளோயே மிதந்தான்.
யுவதியின் பேச்சுகள் அத்தனையும் அவன் காதில் நன்றாகவே விழுந்தது.
''எனக்கு உன்னே ரொம்ப புடிச்சிருக்குடா! ஆனா, முடியாது! எனக்கு உன்னே புடிக்க கூடாது! ஏன்னா, நீ என்ன விட அறிவாளி! எனக்கு அது புடிக்கலே!''
என்றவளோ சோகமாய் உறங்கும் ஔகத்தின் முகத்தையே பார்த்தாள். கண்மணியின் வார்த்தைகளில் ஔகத்தின் இதயமோ சுக்கு நூறாய் உடைந்தது.
''நீ எவ்ளோ அழகா இருக்கே தெரியுமா?! கடிச்சு திங்கறே மாதிரி! உன்னே யாருக்கும் கொடுக்காமே நானே வெச்சுக்கவா?!''
என்ற கிருதிக்கவோ தூங்கி விழுந்து பின் மீண்டும் எழுந்து முன்னோக்கினாள், ஔகத்தின் முகம் நோக்கி அவன் நெஞ்சில் உரசியப்படி.
"இந்த கண்ணு எனக்காம்! இந்த மூக்கு எனக்காம்! இந்த கன்னம் எனக்காம்! இந்த வாயி எனக்காம்! மொத்தத்துல இந்த சமத்து பையன் எனக்கே எனக்காம்!"
என்றவளோ ஔகத்தை கொஞ்சினாள், அவன் முகத்தை விரல்களால் அள்ளியெடுத்து. பொத்தென ஒரு விழு வேறு, சனிதமவள் ஆணவன் திண்ணிய மார்பில்.
இளரத்தம் கொண்டவனுக்கோ,யாரோ அவனை கட்டிப்போட்டு அஹிம்சையான சித்தரவதை செய்வது போலிருந்தது.
அவன் புஜங்களை அழுத்தி மேலெழும்பியவளோ, ரத்தங்கட்டிப்போகும் அளவுக்கு அவன் மார்பில் பற்தடம் பதித்தாள். பின், அதற்கு மேலேயே இதழ் ஒத்தடமும் கொடுத்தாள்.
ஔகத்திற்கோ எப்போதடா இத்தூக்கத்திலான நிலையின் கட்டுடையும் என்றிருந்தது. அமைதியாய் அறைக்குள் வந்த ஆங்காரி, இப்படி அதிரடியாய் அவனில் அழிச்சாட்டியம் கொள்வாளென்று.
இதுவரையிலும் அவன் உணரா உணர்ச்சிகள் பலதும் உச்சி முதல் பாதம் வரை ஔகத்தை திணறடித்தது.
ஆண் புத்தியோ வேறொன்றை நினைக்க, சே, சே, இருக்காது என்று மனமோ சமாதானம் செய்தது கட்டிளங்காளை அவனை.
கீத்துவின் இளநெஞ்சோ இலவம் பஞ்சாய், ஔகத்தின் மார்பில் முட்ட, சாபமாய் போன அக்கோமா பிறப்பை கரித்துக் கொட்டினான் ஔகத்.
''எதுவும் நினைச்சுக்காதே ஔகத்! நான் தப்பான பொண்ணெல்லாம் இல்லே! விழிச்சிருந்தா நீதான் கொடுத்திருப்பே, எனக்கு தெரியும்! நான் கொடுக்கறது உனக்கு தெரியவே கூடாது! அதான், என் விருப்பம்! காரணம் மட்டும் கேட்டுடாத பிளீஸ்!''
என்ற கிருத்திகாவோ, விலோசனங்களை மூடி, முதல் முறை ஔகத்தின் உதடுகளை அவளாகவே கொய்திட ஆரம்பித்தாள்.
ரீசன் மகளின் முதல் முத்தம், ஆசை முத்தம், கேடி மவனின் அதரங்களில்.
ஆணவன் இதழ் கோப்பையில் மது பருகிய இளங்கன்னியோ போதையில் பித்தேறினாள்.
மெல்லினமாய் ஆரம்பித்தவள், வல்லினமாய் மாறினாள், ஔக்கத்தின் பின்னந்தலையை கைகளால் இறுக்கிப்பற்றினாள். விட்டு விட்டு கொடுத்த இடைவிடா முக்தியில் மழை காளானாய் ஆகிப்போனாள் கைப்படா ரோஜா அவள்.
காதலியின் மென்மையான முத்தத்தில் சுகங்கண்ட கித்தார்காரனோ, அவளை கட்டியணைக்க முடியா நிலையில் தவித்தான். கோமா போலான உறக்கத்தை முதல் முறை வெறுத்தான்.
ஔகத்தின் முகம் முழுதும் முத்தம் பதித்த பாவையோ, அவன் கழுத்திறங்கி பின் நெஞ்சிறங்கி ஆணவனை கிளர்ச்சியூட்டினாள். ஒளியிழையின் ஸ்பரிசங்களை வெறுமனே அனுபவித்தவனால் முறுக்கேறாமல் இருக்க முடியவில்லை.
அதுவும் கீத்து மிகச்சரியாய் ஔகத்தின் வீக்னசில் கையை வைத்தாள். அவன் மணிக்கட்டை முத்தமிட்டு நாவால் சப்புக்கொட்டி சுவைக்க, ஈரக்கனவுகளை கூட இதுநாள் வரை கண்டிடா காவி சாமியாரோ, பரிதவித்து போனான் சகுனி சாராயத்தை கக்க மொட்டு விரியாமலேயே.
தர்மசங்கடத்துக்கு ஆளான பாவிப்பயல் கடைசி வரைக்கும் உறங்கவே இல்லை, திட்டிகள் ரெண்டும் மூடிக்கிடந்தாலும்.
நல்லவேளையாக, கீத்துவும் அவளின் மருந்து வேலை செய்ய, ஔகத்தின் நெஞ்சிலேயே படுத்துறங்கி விட்டாள்.
கோமா நிலை காணாமல் போய் பிரேட்சனங்கள் விரித்தான் கித்தார்காரன் ஐந்து மணி நேரங்களுக்கு பிறகு. மார்பில் வீற்றிருந்த அழகியின் திருவுருவம் காணும் முன், சீமாட்டியின் உச்சி முகர்ந்து முத்தம் பதித்தான் ஔகத்.
மடவரலின் துயில் கலையாது, மெதுவாய் அவளை மல்லாக்க மெத்தையில் சரித்தான் மயூர கண்ணனவன். ஏந்திழையை காணக்கூடா கோலத்தில் கண்டவனுக்கோ, உடம்பு செல்லரித்து, ஆண்மை முறுக்கேறி நின்றது.
அவன் நினைத்தது சரியாகத்தான் இருந்தது. எப்போது கீத்து மென்மையை கைவிட்டு வலிமையாய் அவனை ஆட்கொண்டாளோ, அப்போதே மேலாடைக்கு விடுதலை கொடுத்து விட்டாள் என்று.
கவர்ச்சி கன்னியாய், குழல் பாதி மார் மறைத்திருக்க பொறுக்க முடியா ஔகத்தோ எக்கி கவ்விக் கொண்டான் அவளுதட்டை.
அகம்பாவ கள்ளியோ அசையாது கிடக்க, அவளின் அதரங்களை மீண்டும் சுவைத்த ஔகத்தின் இதழோரமோ, மென்புன்னகை ஒன்று இழைந்தோடியது.
அம்மணியின் நா கொண்ட சுவையை வைத்து கண்டறிந்து விட்டான் ஔகத், அடாவடித்தனம் செய்த சேயிழையின் உடல் கொண்டிருக்கும் மருந்தை.
அவளை மோகப்பார்வை பார்த்தவனின் கரங்களோ முதல் முறை ஆசை காதலியின் பித்தேற்றிய இதழை பெருவிரலால் வருடி விருப்பத்தை நிறைவேற்றிக் கொண்டது.
''உளம் மறைத்த அழகெல்லாம்,
அகம் பார்க்க குழையுதடி கிருத்தி!'
புறந்தள்ளி காட்டடி
மனக்கண் தரிசனம்!"
என்றவனோ, சின்னவளை கூந்தல் கழுத்தோடு தூக்கி நுதல் முட்டி சிரித்துக் கொண்டான்.
இதழ் வித்தையை ஓரந்தள்ளி, நறுதுதலின் நெஞ்சிறங்கி பின் இடை இறங்கினான் ஔகத் ஒற்றை விரல் வழி, இடையிடையே குற்ற உணர்ச்சி கொண்டு ஆங்கிலத்தில், சோரி கிருத்தி என்று மறவாது சொல்லி.
காந்தாரி அவள் முழிக்காத குறைதான். மதங்கொண்ட யானைவன் முன் பச்சிளங்குழந்தையாய் காட்சியளித்தாள் மயக்க நிலையிலிருந்த கீத்து.
அவளை காதலோடு கூடிய முகிரப்பார்வை பார்த்த ஔகத்தோ, வாசுரையின் சோர்ட் பேண்ட் கொண்ட பெண்மையில் மெதுவாய் வருடி, பார்வைகளை உயர்த்தி சுரிகுழலின் முகம் பார்த்தான்.
அப்பாவியாய் உறங்கிக் கொண்டிருந்தாள் ஔகத்தின் பேரழகியவள். முகிழ்நகை கொண்டவனோ, பைந்தொடியின் சோர்ட் பேண்ட் கொண்ட பெண்மையை மரகத பச்சையிலான விழிகளோடு லுக்கு விட்டு பதித்தான் முத்தமொன்றை.
''நீ எனக்குத்தான்! எனக்கு மட்டும்தான் கிருத்தி! உன்ன நான் விடவே மாட்டேன்! லவ் யூ கிருத்தி!''
என்றவனோ மூச்சு முட்டும் முத்தத்தை மீண்டும் கொண்டான் கோற்றொடியின் உதடுகளோடு.
''தேன்குழல் சிகையே
எள்ளுருண்டே மிழியே
கொழுக்கட்டே கன்னமே
தொதல் உதடே
மோதக தனமே
முறுக்கு இடையே
பூந்தி நாபியே
அல்வா தொடையே
அதிரச பெண்மையே
பொங்கும் பழைய கஞ்சியே
தொட்டுக்கும் ஊறுகாவே
கடிச்சிக்கும் கருவாடே
பசலையிலான பச்சடியே
அடித்துடைக்கும் அப்பளமே
பிரட்டியெடுக்கும் பொரியலே
வெச்சு செய்யும் வடகமே
நழுவாத நெய்யே
வற்றாத வத்தலே
ரசம் பார்த்த மோரே
பசியாத்தும் அன்னலக்ஷ்மியே!''
என்று கீத்துவை உணவாக்கி சிரித்த ஔகத்தோ அதற்கு பின், அவனின் சிவப்பு நிற லோங் ஸ்லீவ் கோலர் சட்டையை எடுத்து அணிவித்து விட்டான் சேட்டைகள் பல புரிந்த காதல் பைங்கிளிக்கு.
"நீயா வருவே, எனக்காக வருவே! நான் வர வைப்பேன்! "
என்றவனோ நயனங்கள் மூடிய அழகிக்கு விரல்களால் சொடுக்குடைத்து, அவள் இப்போதைக்கு எழ மாட்டாள் என்றுணர்ந்து சலிக்காது அவளை மீண்டும் ஆசைத்தீர ரசித்து, கொஞ்சி, முத்தமிட்டு, ஒரு கட்டத்தில் மருந்தேதும் இல்லாமலே கண்ணயர்ந்தான், அலரவளை மார்போடு சேர்த்தணைத்தவாறு.
எட்டு மணிக்கு எழுந்த நிழலிகாவோ, பக்கமிருந்த குஞ்சரி மகளை காணாது தேடினாள், யாரையும் எழுப்பிடாது.
கீழ் தளம் நோக்கிய சின்ன டிக்கியோ, ஔகத்தை எழுப்பி உதவி கேட்கலாம் என்று நினைத்து அவன் அறை கதவை தட்டி திறக்க, உள்ளாரோ, கித்தார்காரனின் நெஞ்சில் கீத்து தலைசாய்த்து படுத்திருந்தாள்.
காட்சியாய் கண்ட மருதாணிக் கடைக்காரியோ ஓடிப்போய் புருஷன் அவிரனை அழைத்து வர, வந்தவனோ கீத்து என்று சத்தமாய் அழைத்து குமாரியின் தூக்கம் கலைத்தான்.
டக்கென விழித்த ஹாக்கிக்காரியோ, கண்ணை தேய்த்த வண்ணம் முன்னிருப்பவர்களை பார்த்தும் பெரிதாய் அலட்டிக் கொள்ளாது மஞ்சத்திலிருந்து எழும்பிட, ஔகத்தோ குப்பிற திரும்பிப்படுத்தான், எதையுமே அறியாதவனாய்.
அரை தூக்கங்கொண்ட பொற்றொடியோ, ஔகத்தின் ஆடையோடே மேல் தளம் நோக்கினாள், நித்திரையை கண்டினியூ செய்ய.
சின்ன டிக்கியோ கையை பிசைய, விரனோ எசக்கு பிசக்கு எதுக்குமே வாய்ப்பில்லை என்று சொல்லி பொண்டாட்டி வாயிக்கு பூட்டு போட்டு இழுத்து போனான் அங்கிருந்து.
பின்னாளில், அச்சட்டையை குஞ்சரி துவைக்க, எடுத்து பத்திரப்படுத்திக் கொண்டாள் கீத்து.
கடைசி வரைக்கும் கிருத்திகா அவள் அறியவேயில்லை, அதை அவளுக்கு அணிவித்தது ஔகத்தான் என்ற உண்மையை.
படாஸ்...
முந்தைய அத்தியாயங்களை படிக்க:
https://amydeepz.com/forums/%E0%AE%AA%E0%AE%9F%E0%AE%BE%E0%AE%B8%E0%AF%8D.14/
இறந்த காலம்
பதின்ம வயது கன்னியான கிருத்திகா, மேலைநாட்டில் ஓரிரு வருடங்கள் தங்கிப் படித்தாள் ஹாக்கி பயிற்சியை மேற்கொண்டவாறு.
விடுமுறை காலங்களில் வீடு திரும்பும் இளங்குறுத்தவள் மம்மி குஞ்சரியின் தோஸ்துகளோடு ஜாலியாய் பழகுவது சகஜமாகும்.
அப்படியான காலகட்டத்தில்தான், முதல் முறை முற்றிழை அவள், ஔகத்தை பார்த்தாள். மோதலில் ஆரம்பித்தாலும் பின், நட்பு ரீதியிலான உறவு அவர்களுக்குள் தொடர்ந்தது அனைவரும் அறிந்ததே.
குஞ்சரி தாய்லாந்து பயணித்திருந்த சமயமொன்றில் கரண் வீட்டில் நண்பர்கள் அனைவரும் ஒன்றுக்கூடி பார்பிக்யூ (barbeque) செய்து கூத்தடித்தனர்.
லோக்கலில் ஹாக்கி ட்ரெனிங் முடித்த கீத்துவும், பக்கமாய் இருந்த ஔகத்தும், வந்துச் சேர்ந்தனர் கரண் வீட்டுக்கு, கொண்டாட்டத்தில் கலந்துக் கொள்ள.
கித்தாரோடு பாடல் கொண்ட கேடி மகனோ, ரீசன் மகளை வெட்ட வெளிச்சமாகவே சைட்டடித்தான்.
அது போதாதென்று, ஓம்காரன் மற்றும் ஸ்வர்னிகாவின் இதழ் கோர்வையை கண்ட சின்னவர்கள் அலைபாய்ந்த மனதை அடக்கிக் கொண்டனர் இளமை காய்ச்சலில் சிக்கிக் கொள்ளாது.
இன்றளவிலும் ஔகத்தால் மறக்க முடியாது, பெரியவர்களின் முத்தக்காட்சியைக் கண்ட நொடி, கிருத்திகா அன்றைய கித்தார்காரனின் முழங்கையை இறுக்கிய பிடியும், வெட்கி தலை குனிந்து அவன் தோளில் முகம் ஒளித்த சம்பவமும்.
நள்ளிரவு வரை ஆட்டம் போட்டு களைத்தவர்கள், ஒருவழியாய் விடியற்காலை ஒன்றுக்கு படுக்கையை நாடினர்.
கீத்து மேல் மாடியில் சின்ன டிக்கியுடன் படுத்துக்கொள்ள, ஔகத்தோ கீழ்தள அறையில் தனியாகவே துயில் கொண்டான்.
சிறுவயது முதலே ஆட்களை அளந்து பார்த்து பழகும் பிரச்சனையைக் கொண்ட கீத்து, டாக்டரின் ஆலோசனைப்படி மைண்ட் ரிலேக்சேஷன் மாத்திரையை இரவு எடுத்துக் கொண்டாள்.
அதன் காரணமாகவே, குஞ்சரியும் மகள் விடுமுறைக்கு வீடு திரும்பும் போதெல்லாம் நண்பர்களோடு சின்னவளை அளவளாவ விட்டிருந்தாள்.
குடும்பத்தை பொறுத்த மட்டில் தெரிவை அவள் ஓரளவுக்கு நல்லப்பிள்ளையாக இருந்தாள், யார் மனதையும் காயப்படுத்திடாது, அனைவரிடத்திலும் அனுசரித்து போய்.
மணி விடியற்காலை ரெண்டு.
கண் மறைத்த நித்திரையை போனை நோண்டி விரட்டியடித்த விறலியோ, பக்கமிருக்கும் சின்ன டிக்கி அறியா வண்ணம் கீழ் தளம் நோக்கி இறங்கி போனாள்.
ஔகத்தின் அறைக்குள் நுழைந்தவள், அவன் படுத்திருக்கும் நிலையை கண்டு ஸ்தம்பித்து போனாள், சாத்திய கதவில் முதுகொட்டி நின்று.
ஆயிழையின் தொண்டைக்குழி இறங்கிய எச்சிலோ, விக்கித்து போனது பேரழகனின் கட்டுடல் கொண்ட வனப்பில்.
மேனி புல்லரிக்க, கைகளை தேய்த்துக் கொண்ட பனிமொழியோ, அடிகளை முன்னெடுத்து வைத்தாள் அழகனின் மஞ்சம் நோக்கி.
கித்தார்காரனோ வெற்றுடலோடு, கழுத்தில் சிறு தங்கச்சங்கிலி கொண்டு, தலைக்கு மேல் ஒரு கரமும், மார்பின் மீதிருந்த புத்தகத்தின் மீது மறுகரமும் கொண்டிருந்தான்.
மேஜையின் மீது காலியான பால் கப்பை பார்த்த மெல்லியாளுக்கோ, சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை. வெற்றிக் கொண்டவளாய் ஔகத்தை எகத்தாள பார்வை பார்த்தாள் பேடையவள்.
திருகினாள் ஒரு திருகு, அவன் முழங்கையை வஞ்சியவள். இளைஞன் அவனோ அசைவற்று கிடக்க, மருந்து நன்றாகவே வேலை செய்வதாய் நிம்மதிக் கொண்டாள் ஆடவள் அவள்.
உறங்கும் முன் பால் குடிப்பது ஔகத்தின் வழக்கம். அதில் அவனுக்கான மாத்திரையை கலந்துக் கொள்வான் ஆணவன். குடும்பத்தில் கேடி வாரிசுகள் மட்டுமே இப்படி. அதேப்போல், முதுகுக்கு பின்னாடியும் இன்ஜெக்ஷன் போட்டுக் கொள்வான்.
இன்றளவிலும் அதை பின்பற்றி வருகிறான் ஔகத். ஆனால், கோமா தூக்கம் இப்போது இல்லை, முன்புதான். கர்ணா மற்றும் மீகன் மட்டுமே இதை அறிந்தவர்கள் ஆவர்.
கிட்சனில் அவனோடு போச்சுக் கொடுத்த மானினியோ, அவனறியா வண்ணம் கலந்தாள் நாயகியவளின் தூக்க மாத்திரைகள் ரெண்டை ஔகத்தின் பாலில்.
மாயோள் அவள் கலந்த தூக்க மாத்திரையின் வீரியத்தை தூக்கி சாப்பிட்டது ஔகத்தின் இன்ஜெக்ஷன். ஆகவே, அவன் கோமாவை போலான துயிலில் இருந்த போதுதான் அவனறைக்கு வந்து சேர்ந்தாள் கீத்து.
என்னதான் நேரிழை அவளின் செயல்களை உணர முடிந்தாலுமே நேத்திரங்கள் மூடி படுத்திருந்தவனுக்கு அவள் அடிக்கும் கூத்தை பார்த்திடக் கொடுத்து வைக்கவில்லை.
கித்தார்காரனின் மயக்கமான நித்திரைக்கு பால்தான் காரணமென்று நினைத்த தெரியிழையோ, ஔகத்தின் மீதேறி அமர்ந்தாள்.
கல்லாய் கிடந்தவன் உள்ளமோ கனலாய் கொதித்தது. புண்ணியவதியோ தூக்கி கடாசினாள் ஆணவன் நெஞ்சிலிருந்து புத்தகத்தை.
அவளிடையில் கரங்கள் இறுக்கிக்கொண்ட இளம்பிடியாளோ, இமைக்காது வெறித்தாள் சுந்தரனை.
''ஏன்டா?! ஏன்?! ஏன், இவ்ளோ அழகா இருக்கே?! ஏன், பார்த்துக்கிட்டே இருக்கறே மாதிரி இருக்கே?! உன்னே யாரு இவ்ளோ அழகா பொறக்க சொன்னா?!
என்று ஊடலான கோபங்கொண்டு சப்பு சப்பென்று அவன் கன்னத்தை பதம் பார்த்தாள் பாதகத்தியவள், வெறுமனே கிடந்தவனை.
உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டான் ஔகத், ஒண்டொடியின் ஆதங்கத்தை ரசித்தவனாய்.
''என்ன விட அறிவாளியா இருக்கே?! ஏன்?! ஏன்?! ஏன்?!''
என்று அவன் தலை முடியை பிடித்து உலுக்கு, உலுக்கென்று உலுக்கிய மாதங்கியோ, பின் அவன் மண்டையிலேயே நாலு போடு போட்டாள்.
அளகவளின் கொடுமையெல்லாம் மழலையின் சுட்டித்தனமாய் இருக்கக் கண்டவன், மீண்டும் அவளிடமே மருகி நின்றான்.
''எத்தனை மொழி பேசறே நீ? எதுக்குடா உனக்கு இவ்ளோ வாயி?! எப்படி இப்படியெல்லாம் பாடறே?! கவிதே வேறே சொல்றே? யாருடா நீ? வித்தகனா?! விகடகவியா?! சாதூரியனா, இல்லே சாணக்கியனா?! மொத்தத்துலே ஆளே மயக்கற பேரழகன் நீ!''
என்றவளோ ஔகத்தின் மூக்கை பிடித்தாட்டி சிரிக்க, ஜிவ்வென்று இருந்தது செயலற்று கிடந்த கித்தார்காரனுக்கு. பறப்பதை போலுணர்ந்தவன் மனசுக்குள்ளோயே மிதந்தான்.
யுவதியின் பேச்சுகள் அத்தனையும் அவன் காதில் நன்றாகவே விழுந்தது.
''எனக்கு உன்னே ரொம்ப புடிச்சிருக்குடா! ஆனா, முடியாது! எனக்கு உன்னே புடிக்க கூடாது! ஏன்னா, நீ என்ன விட அறிவாளி! எனக்கு அது புடிக்கலே!''
என்றவளோ சோகமாய் உறங்கும் ஔகத்தின் முகத்தையே பார்த்தாள். கண்மணியின் வார்த்தைகளில் ஔகத்தின் இதயமோ சுக்கு நூறாய் உடைந்தது.
''நீ எவ்ளோ அழகா இருக்கே தெரியுமா?! கடிச்சு திங்கறே மாதிரி! உன்னே யாருக்கும் கொடுக்காமே நானே வெச்சுக்கவா?!''
என்ற கிருதிக்கவோ தூங்கி விழுந்து பின் மீண்டும் எழுந்து முன்னோக்கினாள், ஔகத்தின் முகம் நோக்கி அவன் நெஞ்சில் உரசியப்படி.
"இந்த கண்ணு எனக்காம்! இந்த மூக்கு எனக்காம்! இந்த கன்னம் எனக்காம்! இந்த வாயி எனக்காம்! மொத்தத்துல இந்த சமத்து பையன் எனக்கே எனக்காம்!"
என்றவளோ ஔகத்தை கொஞ்சினாள், அவன் முகத்தை விரல்களால் அள்ளியெடுத்து. பொத்தென ஒரு விழு வேறு, சனிதமவள் ஆணவன் திண்ணிய மார்பில்.
இளரத்தம் கொண்டவனுக்கோ,யாரோ அவனை கட்டிப்போட்டு அஹிம்சையான சித்தரவதை செய்வது போலிருந்தது.
அவன் புஜங்களை அழுத்தி மேலெழும்பியவளோ, ரத்தங்கட்டிப்போகும் அளவுக்கு அவன் மார்பில் பற்தடம் பதித்தாள். பின், அதற்கு மேலேயே இதழ் ஒத்தடமும் கொடுத்தாள்.
ஔகத்திற்கோ எப்போதடா இத்தூக்கத்திலான நிலையின் கட்டுடையும் என்றிருந்தது. அமைதியாய் அறைக்குள் வந்த ஆங்காரி, இப்படி அதிரடியாய் அவனில் அழிச்சாட்டியம் கொள்வாளென்று.
இதுவரையிலும் அவன் உணரா உணர்ச்சிகள் பலதும் உச்சி முதல் பாதம் வரை ஔகத்தை திணறடித்தது.
ஆண் புத்தியோ வேறொன்றை நினைக்க, சே, சே, இருக்காது என்று மனமோ சமாதானம் செய்தது கட்டிளங்காளை அவனை.
கீத்துவின் இளநெஞ்சோ இலவம் பஞ்சாய், ஔகத்தின் மார்பில் முட்ட, சாபமாய் போன அக்கோமா பிறப்பை கரித்துக் கொட்டினான் ஔகத்.
''எதுவும் நினைச்சுக்காதே ஔகத்! நான் தப்பான பொண்ணெல்லாம் இல்லே! விழிச்சிருந்தா நீதான் கொடுத்திருப்பே, எனக்கு தெரியும்! நான் கொடுக்கறது உனக்கு தெரியவே கூடாது! அதான், என் விருப்பம்! காரணம் மட்டும் கேட்டுடாத பிளீஸ்!''
என்ற கிருத்திகாவோ, விலோசனங்களை மூடி, முதல் முறை ஔகத்தின் உதடுகளை அவளாகவே கொய்திட ஆரம்பித்தாள்.
ரீசன் மகளின் முதல் முத்தம், ஆசை முத்தம், கேடி மவனின் அதரங்களில்.
ஆணவன் இதழ் கோப்பையில் மது பருகிய இளங்கன்னியோ போதையில் பித்தேறினாள்.
மெல்லினமாய் ஆரம்பித்தவள், வல்லினமாய் மாறினாள், ஔக்கத்தின் பின்னந்தலையை கைகளால் இறுக்கிப்பற்றினாள். விட்டு விட்டு கொடுத்த இடைவிடா முக்தியில் மழை காளானாய் ஆகிப்போனாள் கைப்படா ரோஜா அவள்.
காதலியின் மென்மையான முத்தத்தில் சுகங்கண்ட கித்தார்காரனோ, அவளை கட்டியணைக்க முடியா நிலையில் தவித்தான். கோமா போலான உறக்கத்தை முதல் முறை வெறுத்தான்.
ஔகத்தின் முகம் முழுதும் முத்தம் பதித்த பாவையோ, அவன் கழுத்திறங்கி பின் நெஞ்சிறங்கி ஆணவனை கிளர்ச்சியூட்டினாள். ஒளியிழையின் ஸ்பரிசங்களை வெறுமனே அனுபவித்தவனால் முறுக்கேறாமல் இருக்க முடியவில்லை.
அதுவும் கீத்து மிகச்சரியாய் ஔகத்தின் வீக்னசில் கையை வைத்தாள். அவன் மணிக்கட்டை முத்தமிட்டு நாவால் சப்புக்கொட்டி சுவைக்க, ஈரக்கனவுகளை கூட இதுநாள் வரை கண்டிடா காவி சாமியாரோ, பரிதவித்து போனான் சகுனி சாராயத்தை கக்க மொட்டு விரியாமலேயே.
தர்மசங்கடத்துக்கு ஆளான பாவிப்பயல் கடைசி வரைக்கும் உறங்கவே இல்லை, திட்டிகள் ரெண்டும் மூடிக்கிடந்தாலும்.
நல்லவேளையாக, கீத்துவும் அவளின் மருந்து வேலை செய்ய, ஔகத்தின் நெஞ்சிலேயே படுத்துறங்கி விட்டாள்.
கோமா நிலை காணாமல் போய் பிரேட்சனங்கள் விரித்தான் கித்தார்காரன் ஐந்து மணி நேரங்களுக்கு பிறகு. மார்பில் வீற்றிருந்த அழகியின் திருவுருவம் காணும் முன், சீமாட்டியின் உச்சி முகர்ந்து முத்தம் பதித்தான் ஔகத்.
மடவரலின் துயில் கலையாது, மெதுவாய் அவளை மல்லாக்க மெத்தையில் சரித்தான் மயூர கண்ணனவன். ஏந்திழையை காணக்கூடா கோலத்தில் கண்டவனுக்கோ, உடம்பு செல்லரித்து, ஆண்மை முறுக்கேறி நின்றது.
அவன் நினைத்தது சரியாகத்தான் இருந்தது. எப்போது கீத்து மென்மையை கைவிட்டு வலிமையாய் அவனை ஆட்கொண்டாளோ, அப்போதே மேலாடைக்கு விடுதலை கொடுத்து விட்டாள் என்று.
கவர்ச்சி கன்னியாய், குழல் பாதி மார் மறைத்திருக்க பொறுக்க முடியா ஔகத்தோ எக்கி கவ்விக் கொண்டான் அவளுதட்டை.
அகம்பாவ கள்ளியோ அசையாது கிடக்க, அவளின் அதரங்களை மீண்டும் சுவைத்த ஔகத்தின் இதழோரமோ, மென்புன்னகை ஒன்று இழைந்தோடியது.
அம்மணியின் நா கொண்ட சுவையை வைத்து கண்டறிந்து விட்டான் ஔகத், அடாவடித்தனம் செய்த சேயிழையின் உடல் கொண்டிருக்கும் மருந்தை.
அவளை மோகப்பார்வை பார்த்தவனின் கரங்களோ முதல் முறை ஆசை காதலியின் பித்தேற்றிய இதழை பெருவிரலால் வருடி விருப்பத்தை நிறைவேற்றிக் கொண்டது.
''உளம் மறைத்த அழகெல்லாம்,
அகம் பார்க்க குழையுதடி கிருத்தி!'
புறந்தள்ளி காட்டடி
மனக்கண் தரிசனம்!"
என்றவனோ, சின்னவளை கூந்தல் கழுத்தோடு தூக்கி நுதல் முட்டி சிரித்துக் கொண்டான்.
இதழ் வித்தையை ஓரந்தள்ளி, நறுதுதலின் நெஞ்சிறங்கி பின் இடை இறங்கினான் ஔகத் ஒற்றை விரல் வழி, இடையிடையே குற்ற உணர்ச்சி கொண்டு ஆங்கிலத்தில், சோரி கிருத்தி என்று மறவாது சொல்லி.
காந்தாரி அவள் முழிக்காத குறைதான். மதங்கொண்ட யானைவன் முன் பச்சிளங்குழந்தையாய் காட்சியளித்தாள் மயக்க நிலையிலிருந்த கீத்து.
அவளை காதலோடு கூடிய முகிரப்பார்வை பார்த்த ஔகத்தோ, வாசுரையின் சோர்ட் பேண்ட் கொண்ட பெண்மையில் மெதுவாய் வருடி, பார்வைகளை உயர்த்தி சுரிகுழலின் முகம் பார்த்தான்.
அப்பாவியாய் உறங்கிக் கொண்டிருந்தாள் ஔகத்தின் பேரழகியவள். முகிழ்நகை கொண்டவனோ, பைந்தொடியின் சோர்ட் பேண்ட் கொண்ட பெண்மையை மரகத பச்சையிலான விழிகளோடு லுக்கு விட்டு பதித்தான் முத்தமொன்றை.
''நீ எனக்குத்தான்! எனக்கு மட்டும்தான் கிருத்தி! உன்ன நான் விடவே மாட்டேன்! லவ் யூ கிருத்தி!''
என்றவனோ மூச்சு முட்டும் முத்தத்தை மீண்டும் கொண்டான் கோற்றொடியின் உதடுகளோடு.
''தேன்குழல் சிகையே
எள்ளுருண்டே மிழியே
கொழுக்கட்டே கன்னமே
தொதல் உதடே
மோதக தனமே
முறுக்கு இடையே
பூந்தி நாபியே
அல்வா தொடையே
அதிரச பெண்மையே
பொங்கும் பழைய கஞ்சியே
தொட்டுக்கும் ஊறுகாவே
கடிச்சிக்கும் கருவாடே
பசலையிலான பச்சடியே
அடித்துடைக்கும் அப்பளமே
பிரட்டியெடுக்கும் பொரியலே
வெச்சு செய்யும் வடகமே
நழுவாத நெய்யே
வற்றாத வத்தலே
ரசம் பார்த்த மோரே
பசியாத்தும் அன்னலக்ஷ்மியே!''
என்று கீத்துவை உணவாக்கி சிரித்த ஔகத்தோ அதற்கு பின், அவனின் சிவப்பு நிற லோங் ஸ்லீவ் கோலர் சட்டையை எடுத்து அணிவித்து விட்டான் சேட்டைகள் பல புரிந்த காதல் பைங்கிளிக்கு.
"நீயா வருவே, எனக்காக வருவே! நான் வர வைப்பேன்! "
என்றவனோ நயனங்கள் மூடிய அழகிக்கு விரல்களால் சொடுக்குடைத்து, அவள் இப்போதைக்கு எழ மாட்டாள் என்றுணர்ந்து சலிக்காது அவளை மீண்டும் ஆசைத்தீர ரசித்து, கொஞ்சி, முத்தமிட்டு, ஒரு கட்டத்தில் மருந்தேதும் இல்லாமலே கண்ணயர்ந்தான், அலரவளை மார்போடு சேர்த்தணைத்தவாறு.
எட்டு மணிக்கு எழுந்த நிழலிகாவோ, பக்கமிருந்த குஞ்சரி மகளை காணாது தேடினாள், யாரையும் எழுப்பிடாது.
கீழ் தளம் நோக்கிய சின்ன டிக்கியோ, ஔகத்தை எழுப்பி உதவி கேட்கலாம் என்று நினைத்து அவன் அறை கதவை தட்டி திறக்க, உள்ளாரோ, கித்தார்காரனின் நெஞ்சில் கீத்து தலைசாய்த்து படுத்திருந்தாள்.
காட்சியாய் கண்ட மருதாணிக் கடைக்காரியோ ஓடிப்போய் புருஷன் அவிரனை அழைத்து வர, வந்தவனோ கீத்து என்று சத்தமாய் அழைத்து குமாரியின் தூக்கம் கலைத்தான்.
டக்கென விழித்த ஹாக்கிக்காரியோ, கண்ணை தேய்த்த வண்ணம் முன்னிருப்பவர்களை பார்த்தும் பெரிதாய் அலட்டிக் கொள்ளாது மஞ்சத்திலிருந்து எழும்பிட, ஔகத்தோ குப்பிற திரும்பிப்படுத்தான், எதையுமே அறியாதவனாய்.
அரை தூக்கங்கொண்ட பொற்றொடியோ, ஔகத்தின் ஆடையோடே மேல் தளம் நோக்கினாள், நித்திரையை கண்டினியூ செய்ய.
சின்ன டிக்கியோ கையை பிசைய, விரனோ எசக்கு பிசக்கு எதுக்குமே வாய்ப்பில்லை என்று சொல்லி பொண்டாட்டி வாயிக்கு பூட்டு போட்டு இழுத்து போனான் அங்கிருந்து.
பின்னாளில், அச்சட்டையை குஞ்சரி துவைக்க, எடுத்து பத்திரப்படுத்திக் கொண்டாள் கீத்து.
கடைசி வரைக்கும் கிருத்திகா அவள் அறியவேயில்லை, அதை அவளுக்கு அணிவித்தது ஔகத்தான் என்ற உண்மையை.
படாஸ்...
முந்தைய அத்தியாயங்களை படிக்க:
https://amydeepz.com/forums/%E0%AE%AA%E0%AE%9F%E0%AE%BE%E0%AE%B8%E0%AF%8D.14/
Author: KD
Article Title: படாஸ்: 104
Source URL: Amydeepz-https://amydeepz.com
Quote & Share Rules: Short quotations can be made from the article provided that the source is included, but the entire article cannot be copied to another site or published elsewhere without permission of the author.
Article Title: படாஸ்: 104
Source URL: Amydeepz-https://amydeepz.com
Quote & Share Rules: Short quotations can be made from the article provided that the source is included, but the entire article cannot be copied to another site or published elsewhere without permission of the author.
