ததர்முகம்
அடல்விடையான் (சிவன்) எதிர்மறையான முடிவுகளோடு அவன் திருவிளையாடல்களை முடித்து வைப்பதில்லை.
அதுவும், அவனை மனதார நம்புவோரை ஒருக்காலும் ஏமாற்றிட மாட்டான் ஆனையுரியன் (சிவன்) அவன்.
படிப்பினைகளின் முடிவில் சர்வ நிச்சயமாய் நேர்மறையான சந்தோஷங்களையே வாரி வழங்கிடுவான்.
ஔகத் பக்கமில்லாத...
அத்தியாயம் 126 (இறுதி அத்தியாயம்)
மழைக்கு பின்னான மாலியின் கதகதப்பில், இதமாய் தோன்றும் வானவில் போல், அகம்பாவ கள்ளியான கிருத்திகாவின் திமிரில், வாலிபம் பூத்திடும் முன்னரே, காதலை அள்ளித் தெளித்து, தெரியிழையின் மனம் வென்ற பேரழகன், தியூடிதரா ஔகத் சர்வேஷ் குமார் என்ற ஒருவனே.
தடைகள் பலத்தாண்டி...
அத்தியாயம் 124
புயலாய் தொடங்கி, தென்றலாய் வருடி, பங்கேருகமான (தாமரை) கிருத்திகாவை பலமுறை மலர வைத்திருந்தான் தியூடிதரா ஔகத் சர்வேஷ் குமார்.
தலைக்கு மேல் கரம் பதித்திருந்தவன் மார்பில் துஞ்சிக் கிடந்த கோதையோ, அவன் நெற்றியில் ஒற்றை விரல் கொண்டு மென்மையாய் வருடியப்படி நாசியின் தண்டில் பயணித்து...
அத்தியாயம் 123
மாற்றம் ஒன்றே மாறாதது என்பது கிருத்திகாவின் வாழ்வை பொறுத்த மட்டில் மறுக்க முடியா உண்மையே.
அகம்பாவ கள்ளியாய் வளம் வந்த வஞ்சியவள், மங்கையை மிஞ்சிய விகடகவியின் புத்தியில் மயங்கி காதலென்ற மூன்றெழுத்துக்கு உடல், பொருள், ஆவியை சமர்ப்பிக்க, யார் கண் பட்டதோ பசையாய் ஒட்டிக்கிடந்த...
அத்தியாயம் 122
நிரந்தரமற்ற வாழ்வில் எதுவும் நிலையில்லை.
அன்பை போன்றதொரு பித்தும் வேறில்லை.
தண்ணீர் சத்தம் மட்டுமே கேட்ட சூழலை இருள் மொத்தமாய் விழுங்கியிருந்தது.
''நான் வருவேன் கிருத்தி! வந்து நிற்பேன்! உனக்காக! என் கிருத்திக்காக!''
என்றக் குரலில்,
''ஔகத்!''
என்று நெஞ்சம் கொண்ட பதைப்பை...
அத்தியாயம் 121
வாய் மலரா மன்னிப்பில், கண்ணீர் கொண்ட தவிப்பில், ஔகத்தின் மீது கொண்ட காதலை, ரத்த சகதியில் குளித்திருந்த கணவனை கண்ட நொடி உணர்ந்துக் கொண்டாள் அகம்பாவத்திற்கு பேர் போன கிருத்திகா.
புத்தி பேதலித்தவளாய் அன்பை பறைசாற்றிய அலரோ, ஹோலியின் கைவசத்தில் பாதுகாப்பாய் இருக்க, இரண்டு மூன்று...
அத்தியாயம் 120
படைப்பவனும் அவனே, பாடையேத்துபவனும் அவனே.
அந்த ஒருவன் கணிச்சியோனே.
ஒற்றை வரியில் சொல்ல வேண்டுமென்றால், ஔகத்தோ புதுசு புதுசாய் எதையாவது கண்டுப்பிடித்து மனித குலத்தை வாழ வைத்திடும் எண்ணங்கொண்டவன்.
ஆனால், படாஸோ அதர்மத்தை கொண்டாடும் நரன்களை களையெடுத்திடும் எமனின் குணம் கொண்டவன்...
அத்தியாயம் 119
இப்புவியில் உயிர்கொண்ட ஒவ்வொரு ஜீவனும் வரமான வாழ்வையே வாழ்ந்திட விரும்புகிறது. ஆனால், கர்மவினையோ அவ்வாழ்க்கையை நரகமாக்கி விடுகிறது.
சிலர் சாபமாகினும் அதில் சொர்கத்தை உருவாக்கி நல்லதொரு வாழ்வை வாழ்ந்து சிவனடி சேர்கின்றனர்.
பலரோ, தலையெழுத்து என்ற ஒத்தை வார்த்தையில் மொத்த...
அத்தியாயம் 117
தர்ம கணக்கைக் கொண்டு கர்மக் கணக்கை எழுதும் சனியிடமிருந்து யாராலும் தப்பித்திடவே முடியாது.
பார்வதி புருஷனையே விட்டு வைத்திடாதவன், சாதாரண மனிதர்களுக்கு மட்டும் இறக்கங்காட்டிடுவானா என்னே.
நேரங்காலம் பார்த்து நிகழ்த்த வேண்டிய லீலைகளை செவ்வென நடத்திடுவான் சூரிய புத்திரன்.
தம்பியை...
நாளுக்கு நாள் சின்னவனின் உடல் நலம் குன்றி போனது. ஆளே அடையாளம் தெரியாதவன் போல் மாறிப்போனான் தம்பியவன். பாதி மிருகமாகவும் மீதி மனிதனாகவும் உருக்கொண்டு உக்குரலில் உரும்பினான்.
சோறு தண்ணி கொள்ளாது பச்சை மாமிசம் கோரி கதறினான். கெய்டனோ மகனை அறைக்குள் வைத்து பூட்டினான்.
மாற்றங்கொண்டிருந்தவனோ சர்வ்...
அத்தியாயம் 116
சரியான நபரை ஜோடியாக்கிக் கொள்வதல்ல காதல். குறையுள்ள ஜீவனை கூட நிறைவாக பார்ப்பதே காதல்.
அகம்பாவத்திற்கு பேர் போன காவல்காரியை காதலித்து கரம் பிடித்தான் டாக்டர் ஔகத் அவள் தேளென்ற போதும்.
அதேப்போல் கட்டியவன் ஊர் அஞ்சும் கொலைகாரன் என்றாலும் அவன்பால் நம்பிக்கைக் கொண்டாள்...
அத்தியாயம் 114
பஞ்சணையில் துவண்டு கிடந்தாள் பூமகளவள். கூடிக் களித்த கதகதப்பு இன்னும் அடங்கவில்லை அந்திகையின் மேனிக்கு. இனம் புரியா ஆனந்தத்தில் மிதந்தாள் மாயோள் அவள். அவளுக்கே சிரிப்பு வந்தது பெண்ணவளை நினைக்க.
பாவம் கீத்து. பகினியவள் அறியவில்லை இன்னும் சில நொடிகளில் அவள் பிழைப்பு சிரிப்பாய்...
அத்தியாயம் 113
கஷ்டப்படாமல் இஷ்டப்பட்ட எதுவும் கிடைக்காது.
இது சாம்பசிவனின் தரிசனத்துக்கும் பொருந்தும்.
விரல்களில் பனி படர்ந்து உறைவதை கண்களால் கண்டு, காய்ந்து போன உதடுகளுக்கு எச்சிலை கூட ஆறுதலாய் ஒரு துளி கொடுக்க முடியா நிலையில், கிடுகிடுத்து போயிருந்தாள் கிருத்திகா.
போலீஸ்காரியாக, பெண்டு...
அத்தியாயம் 112
இறந்த காலம்
இல்லாதவனுக்கே இருப்பதின் அருமை புரியும்.
தியூடிதரா ஔகத் சர்வேஷ் குமாரும் அப்படித்தான். அசைக்க முடியா சொத்தாக சுரஜேஷ்ட ஏகஷ்ருங்காவின் உறவை நினைத்தான் ஆணவன்.
கெய்டன் உண்மையை சொல்லாததற்கு நிச்சயம் வலுவான காரணம் ஒன்றிருக்கும் என்று நம்பினான் ஔகத்.
இடையில் ஸ்ரீலங்கா...
அத்தியாயம் 111
நிகழ்காலம்
மணி விடியற்காலை மூன்று.
இன்னும் படித்து முடித்திடவில்லை கிருத்திகா, அவள் கையில் கிடைத்திருந்த கேஸ் கோப்பை.
ஆர்வங்கொண்ட கோமகளோ, பக்கங்களைக் கூட ஸ்கிப் செய்யாது, அதன் அர்த்தங்களை உள்வாங்கிக் கொண்டு கடத்தினாள் ஏடுகளை, முடிந்தளவு சீக்கிரமாகவே.
இருநூற்று ரெண்டாவது...
அத்தியாயம் 110
இறந்த காலம்
உறவுகள் பல இருந்தும் அனாதையாய் கிடந்த தியூடிதரா ஔகத் சர்வேஷ் குமாருக்கு, தம்பியாக வந்து சேர்ந்தவன்தான் கடல் தாண்டிய சுரஜேஷ்ட ஏகஷ்ருங்கா.
இல்லாது போனவனின் தாக்கத்தை தனிக்க முடியாது அல்லாடியவனுக்கு கடவுள் அளித்த கொடைதான் சுரஜேஷ்.
பாசத்தை காமிக்க எவனுமில்லை என்று...
அத்தியாயம் 109
இறந்த காலம்
வாழ்வோ சாவோ, பிரிவற்ற உறவுகளில் அண்ணன் தம்பி பிணைப்பும் ஒன்றாகும்.
முட்டிக் கொண்டு நின்றாலும் சரி, எட்டி நின்று குத்தினாலும் சரி, கேடிக்கு மீகன்தான், தம்பியவனுக்கு அண்ணன் நிமலன்தான்.
அவர்களுக்குள் அடித்துக் கொண்டாலும், மற்றவர்கள் முன்னிலையில் ஒற்றுமையின் சின்னமாகவே...